آبنما کار: خیلی ها در بین خاطراتشان تصاویر خیلی از کوهمره سرخی و طبیعت زیبای آن دارند و هنوز در ذهن آن منطقه را زیبا، بکر و سرشار از آرامش به یاد می آورند؛ سرزمینی که حالا مردمانش آب برای خوردن ندارند!
روستای بگدانه، یکی از ده ها روستای کوهمره سرخی است که زمانی نه چندان دور، تفرجگاه طبیعت گردان بود و حالا خود در عطش آب حتی به قدر آشامیدن ساکنانش می سوزد.
حال و روز بگدانه و خیلی از روستاهای منطقه ی کوهمره سرخی، این روزها خوب نیست، تن این کوهستان خوش آب و هوا، حالا تب دارد و دیگر نه از انارهای آب دارش خبری هست و نه از برنجی که باآنکه به رنج اما با دل خوش به دست شهرنشینان سپرده می شد تا عطرش مستشان کند و طعمش برای همیشه در خاطرشان ثبت شود!
بگدانه تنها 60 کیلومتر با شیراز فاصله دارد و با 230 خانوار که حدود 1200 نفر جمعیت ایرانی را شامل می شود، در حسرت آب آشامیدنی، روزهای دشواری را در دفتر خاطراتش می نگارد؛ این هموطنان چندسالی است که با بی آبی و شورآبی روزگار می گذرانند و حالا از آنچه کم توجهی مسئولان گلایه ها دارند.
رییس شورای روستای بگدانه به نمایندگی از مردم این سامان به ایسنا اظهار داشت: حالا و از پس آن همه رنج اداره ی آبفا از مردم خواسته تا برای هر سرویس آب تانکر ۸۰ هزار تومان هزینه پرداخت کنند تا آب شربشان تامین گردد.
عزیزالله اسدی اضافه کرد: آبفا زمانی قصد کرد که از روستای بالادستی و با حفر چاه و لوله گذاری، آب شرب را به مردم بگدانه برساند اما تعلل و کم توجهی سبب شد که این پروژه ی نه چندان بزرگ پس از حدود 2 سال 20 درصد پیشرفت داشته باشد.
رییس شورای بگدانه اظهار داشت: آبی که با استفاده از تلمبه برقی کنار رودخانه به شبکه ی آب داخل پمپ می شد از بیست روز قبل آرام آرام کم شد و حالا نیاز است که چاهی عمیق حفر و آبی برای آشامیدن مردم تامین کنند.
اسدی افزود: در این روزهای گرم که گرمای هوا گاه به 40 درجه هم می رسد؛ اهالی بگذانه با دبه و بطری و ظرف های بزرگ و کوچک، آب خوردن خویش را از دیگر روستاها تامین کنند. یک اقدام جهادی لازم است تا روستاییان دل به ماندن بسپارند و سودای مهاجرت را از سر بیرون کنند.