آبنما کار: یک کارشناس مرمت میراث فرهنگی اظهار داشت: اگر بازچرخانی آب زاینده رود به صورت نمایشی، کارناوالی و چند روزه باشد شوک رطوبتی به پل ها وارد کرده و مضر است.
حمید فرهمند بروجنی، در مورد طرح بازچرخانی آب و تاثیر آن بر پل های تاریخی بر روی رودخانه زاینده رود، اظهار نمود: زمانی که چنین طرحی مطرح می گردد باید بررسی نماییم که ابتدا آیا این آب ماندنی است یا خیر؟ از جانب دیگر باید میزان اسیدی یا قلیایی بودن آن هم به صورت دقیق پایش و مشخص باشد.

وی با اشاره به اینکه اگر آب اسیدیته بالایی داشته باشد باعث خورندگی پایه های پل می شود، اضافه کرد: از همه مهمتر در اجرایی چنین طرحی چگونگی اجرا بسیار مهم می باشد. اگر جریان یافتن آب در زاینده رود مجدد بخواهد هر از چندگاهی صورت بگیرد و شوک رطوبتی به پل ها بدهد این طرح نه تنها برای پل ها مفید نیست بلکه ضرر دارد.

این کارشناس مرمت میراث فرهنگی با اشاره به اینکه اگر پای این پل ها سالیان درازی خشک باشد بهتر از این است که هر از چندگاهی شوک رطوبتی ببینند، خاطرنشان کرد: مبحث مهم دیگر در بحث بازچرخانی آب و پل های تاریخی این است که باید میزان حجم آب، میزان و سرعت حرکت آن مشخص باشد چراکه مصالح به کار رفته در این پل ها برای حجم و میزان سرعت خاص آب طراحی شده است.

فرهمند بروجنی تصریح کرد: از دید علمی اگر مبحث شوک رطوبتی عنوان شد کلیات این طرح مضر است، اما اگر آب جریان مستمر داشته باشد و جاری باشد و فقط به آب بعنوان یک کارناوال چند روزه نگاه نشود آنگاه طرح برای پل ها مفید خواهد بود.