به گزارش آبنما کار قنات کهنه و مخروبه جزیره مرجانی خلیج فارس، ۲۰ سال است شهری زیرزمینی شده که هر سال بیشتر از ۲۰۰ هزار نفر به دیدن آن و فسیل هایی که عمرشان ۵۰۰ میلیون سال را رد کرده است، می نشینند.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، شهر زیرزمینی کیش یا همان «کاریز» که برخی منابع قدمت آنرا به ۲۵۰۰ سال پیش نسبت داده اند، در عمق ۲۲ متری زمین بوجود آمده و با دالان های پوشیده از مرجان و فسیل چند میلیون ساله و حیاط مرکزی که آب شیرین قنات هنوز در آن جریان دارد، به یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری این جزیره بدل شده است که سالانه ۲۴۰ هزار نفر آنرا می بینند.
۲۰ سال پیش یک ایرانی مقیم آلمان چنین سرنوشتی را برای قنات مخروبه مرجانِ خلیج فارس رقم زد. کاریزی که زمانی آب آشامیدنی بومی ها و کشتی هایی را که کنار کیش پهلو می گرفتند، تامین می کرد. منصور حاجی حسینی، سرمایه گذاری که به تاثیر از یک فیلم مستند همراه همسر آلمانی اش راهی ایران شد و از مهاجرت دست شست، داستان کاریزی که به شهر زیرزمینی تبدل شد را برای ایسنا اینگونه روایت می کند: سال ۱۳۷۷ از تلویزیون جام جم فیلم مستندی درباره جاذبه های زیر آب دیدم، علاقمند شدم. وقتی به کیش آمدم دریایی سه رنگ و جزیره ای مرجانی را دیدم که نمونه اش را به ندرت در جهان می توان یافت. شیفته شدم و خواستم در اینجا کاری انجام دهم. فکر می کنم انتخاب شده بودم که از ۵ هزار کیلومتر آن طرف تر به این جزیره فراخوانده شدم.
این مهندس مکانیک که از دانشگاه مونیخ آلمان فارغ التحصیل شده، ادامه می دهد: قناتی که حالا به شهر زیرزمینی تبدیل گشته، متروکه و مخروبه بود و با طنابی به عمق آن دست پیدا می کردیم. این کاریز را با سرمایه ای که در آلمان جمع آوری کرده بودم به شهرزیرزمینی تبدیل کردم. هیچ وام و کمک دولتی هم دریافت نکردم، چون نمی خواستم آنرا از دست بدهم.
ایده شهر زیززمینی از حاجی حسینی بوده و تا الان سه فاز آن به بهره برداری رسیده که علاوه بر موزه طبیعی فسیل های که گفته می گردد عمری ۲۷۰ تا ۵۷۰ میلیون سال دارند، رستوران سنتی، فروشگاه صنایع دستی، موزه، سالن امفی تئاتر و گالری های هنری هم دارد. این سرمایه گذار می گوید: ۲۰ سال است که روی این کاریز کار می نماییم و هنوز هم برای آن ایده داریم. ۴ هزار متر زمین است که می خواهیم در آن کارهای تازه ای انجام دهیم.
آن طور که حاجی حسینی تعریف می کند: آب قنات هنوز خشک نشده اما موجودی آن به باران بستگی دارد. مصرف آب جاری قنات هم در آبیاری فضای سبز سطح کاریز و پروژه های دورن محوطه آن است.
این سرمایه گذار ایرانی، اجرای پروژه شهرزیرزمینی کیش را زمانی آغاز کرد که فرانک ۳۰۰ تومان قیمت داشت و حالا با عنایت به نوسانات ارز نمی تواند برآوردی از میزان سرمایه ای که صرف تبدیل یک قنات متروکه به شهر زیرزمینی کرده است، داشته باشد، می گوید: کاریز به هیچ وجه پروژه ای اقتصادی نیست، وگرنه سرمایه و سود آن باید طی ۱۵ سال برمی گشت. به هر حال خیلی ها به خاطر سرمایه گذاری که در کشورم انجام دادند تشویقم می کنند.
آن طور که او آمار می دهد، در سال ۲۴۰ هزار نفر شهر زیرزمینی کیش را می بینند. او می گوید: این کاریز متوسط روزانه ۴۰۰ نفر بازدیدکننده دارد و این تعداد در برخی از روزهای نوروز به ۳ هزار نفر هم رسیده است.
در میان بازدیدکننده ها تعداد توریستهای خارجی آنقدر ناچیز است که او درباره شان سخن نمی گوید اما امیدوار است دست کم با نوسانات نرخ ارز، تعداد توریستهای خارجی در کیش بیشتر شود.
سمیه حسنلو – ایسنا