آبنما کار: در نشست مشترکی که با حضور بهروز عمرانی، سرپرست پژوهشگاه و محمدرضا عصاری، رئیس دانشگاه صنعتی جندی شاپور صورت گرفت، بر لزوم عقد تفاهم نامه همکاری های مشترک بین پژوهشگاه و دانشگاه صنعتی جندی شاپور توافق شد.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، در این نشست همین طور بر اهمیت بازشناسی، حفاظت، معرفی و ارتقای معیارهای گردشگری در محوطه جندی شاپور تاکید و قرار شد تا گروه نقشه برداری دانشگاه صنعتی جندی شاپور با بهره گیری از اساتید مجرب مبادرت به نقشه برداری کل محوطه کنند.

در این نشست همین طور نسبت به حضور فعال پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در فصل جدید جستجوهای جاری و تخصیص بخشی از اعتبارات لازم از طرف استان خوزستان، تاکید شد.

بر اساس اطلاعات متون تاریخی؛ جندی شاپور یکی از چهار شهر مهم تاریخی در خوزستان بوده که احیانا در اوایل دوره ساسانی تولید شده است. این شهر در عصر ساسانی و سده های اولین اسلامی بعنوان یکی از کانون های مهم سیاسی، تحولات علمی، اجتماعی و فرهنگی مطرح بود.

نخستین مطالعات باستان شناختی در این محوطه در سال ۱۹۶۳ میلادی توسط هیات آمریکایی به سرپرستی “رابرت مک آدامز” و “دانالد هنسن” از جانب موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو صورت گرفته است. بیشتر توصیف ها و تعبیرات درباره شهر موسوم به جندی شاپور هنوز برخاسته از مطالعات سیاحان و محققین متاخر خصوصاً نقشه های انتشار یافته از طرف آدامز و هنسن است، با این وجود کار بنیادی آدامز و هنسن کاستی های فراوانی دارد که علت آن بیشتر به اطلاعات و مواد در اختیار آنها باز می گردد.

از طرفی، تعیین عرصه و حریم این محوطه با دقت انجام نشده است و به سبب اشتباهات و بی دقتی در بعضی موارد مشکلات جدی برای محوطه به وجود آورده است.