به گزارش آبنما کار نصرالله افجه ای هنرمند پیشکسوت حوزه نقاشی خط ضمن اشاره به این که بیشتر سفارش کارهایش از خارج از کشور است، دلیل این اتفاق را عدم توجه به اقتصاد هنر در داخل کشور دانست.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، هنر خوشنویسی هنری دیرینه و ریشه دار در فرهنگ و هنر ایران زمین است. هنری که طی سال ها ممارست خوشنویسان، به جایگاهی غیرقابل انکار در جهان پهناور هنر رسیده و از آنجائیکه خلاقیت از دل ریشه ها زاده می شود، در سال های اخیر با خلاقیت هنرمندان نامی از ترکیب خط و نقاشی هنری خلق شد که «نقاشی خط» نام گرفت.
هر چند بیشتر هنرمندان این رشته پا در هنر نقاشی دارند اما در هر صورت «نقاشی خط» جلوه دیگری از بروز خط روی بوم است و حتی اگر هنرمند به خط بعنوان عنصری صرفاً بصری نگریسته باشد، باز نزد مخاطب این جلوه بصری تداعی خط خوش فارسی است.
نصرالله افجه ای از پیشکسوتان نقاشی خط که در این حوزه هنرمندی نامدار است در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه حوزه کاری وی نقاشی است اما زیربنای کار وی خوشنویسی به حساب می آید، درباره بازار اقتصادی این روزهای این هنر اظهار داشت: البته من چون طبق یک روال خاص کار می کنم همیشه سفارش دارم اما می توانم بگویم جریان های داخلی کمتر برای سفارش رجوع می کنند و بیشتر از کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکایی سفارش هایی دارم. در این سال ها همیشه مشغول به کار بوده ام و باید روزی ۶ تا ۸ ساعت کار کنم. گاهی هم برای حراج ها کاری انجام داده ام.
هنرمندانی که بیرون از مرزها شناخته شده تر هستند
وی افزود: می توانم بگویم این روزها این حوزه رونق زیادی ندارد و کسانی که در حوزه نقاشی خط کار می کنند و عموماً هم خارج از حوزه خوشنویسی کار می کنند و گرایششان به سمت نقاشی بیشتر است، محدود هستند اما اغلب آنها در بیرون از مرزها بسیار شناخته شده هستند؛ مانند استاد احصایی، استاد رسولی و…
ما دلبسته این وطن هستیم و هر جا هم برویم سنت و خط ایرانی را سوغات می بریم و در کوشش برای گسترش این هنر هستیم. در داخل هم کوشیده ایم دیدگاه مردم را نسبت به هنر و کاربرد خط در نقاشی رشد دهیم افجه ای درباره اینکه چرا جلوه نمایشگاهی این هنر و یا هنر خوشنویسی در ایران کم است، بیان کرد: من هیچ تحلیل خاصی در این باره ندارم. فقط می دانم که ما دلبسته این وطن هستیم و هر جا هم برویم سنت و خط ایرانی را سوغات می بریم و در کوشش برای گسترش این هنر هستیم. در داخل هم کوشیده ایم دیدگاه مردم را نسبت به هنر و کاربرد خط در نقاشی رشد دهیم. اما اگر من امروز بیشتر سفارش هایم برای خارج از کشور است برای این است که در کشورمان گالری ها خیلی پذیرش روی این مورد ندارند. در حوزه اقتصادی هم هنرمند و هم گالری دار نیاز به فروش اثر دارد تا منافعی متوجه هر دو شود و متأسفانه خریدار این هنر در داخل کشور کم است. حتی خریدار خوشنویسی هم خیلی کم است در صورتی که هنر دیرینه ماست.
این استاد نقاشی خط با اشاره به اینکه آیا در این سال ها بر شمار مجموعه داران یا خریداران این هنر اضافه شده است، اظهار داشت: ببینید یک قشری هستند که سرمایه دارند و سرمایه هایشان را به آبراه های دیگری جز هنر سوق می دهند حالا یا هنر را دوست ندارند و یا متوجه این نیستند که این بخش هم نوعی سرمایه گذاری امن است و یا روی توجیه آنها کار نشده است. متأسفانه هم اکنون کسی که یک میلیارد تومان پول دارد روی ملک سرمایه گذاری می نماید تا بیاید روی هنر سرمایه گذاری کند.
وی افزود: برای فرد خارجی اما هم اکنون خرید اثر ایرانی همچنان باارزش است چون دلار خویش را به ریال تبدیل می کند و از ما به ریال خرید می کند که برای او ارزان تمام می شود و بعد در آن سوی دنیا با دلار و با سود بسیار بالا می فروشد.
از ارزش افزوده «هنر» بی خبریم
افجه ای با اشاره به اینکه گلایه ای از کسی ندارد در عین حال اظهار نمود: مدیران باید از هنرمندان و هنر حمایت کنند و اصل وظیفه آنها همین است اما این اتفاق نمی افتد. کاری که من ۲۵ سال پیش در امارات فروختم به قیمت ۵۰ هزار تومان امروز بیشتر از ۵۰۰ میلیون تومان قیمت دارد و این ارزش افزوده هنر است که متأسفانه خیلی از آن بی اطلاع هستند.
وی با اشاره به اینکه کارهایش در چارچوب ریزنویسی است و هر تابلوی وی دو ماه زمان می برد، اظهار داشت: ما هنرمندان کار خویش را می نماییم و هر کدام راه خویش را برای فروش آثار داریم ولی این به معنای میلیاردر بودن ما نیست. حتی در این سن و سال کسی مشوق ما هم نیست. من بیشتر نگران جوان هایی هستم که با تب و تاب وارد هنر می شوند و هم راهنمای کمی دارند و هم روی آنها سرمایه گذاری نمی گردد.
به کپی کاران اعتراض نکردم
این هنرمند افزود: نکته ای هم وجود دارد و آن اینکه مثلاً در انجمن خوشنویسان افراد بسیاری دوره می بینند و فکر می کنند می توانند وارد حوزه نقاشی خط شوند اما واقعاً این دو حوزه کاملاً از یکدیگر مجزاست. من نشان درجه یک خوشنویسی دارم ولی نقاشی خط ربط زیادی به خوشنویس بودن ندارد. هنرمند نقاشی خط طرز فکر خویش را با استفاده از خطوط بیان می کند و این ربطی به تعلیم خوشنویسی ندارد اما این مورد نیاز به راهنمایی جوانان دارد. ضمن اینکه کپی هم زیاد شده است. خیلی ها خواسته اند از روش من تقلید کنند و موفق نبوده اند. من اعتراضی نکردم تا به خودشان ثابت شود باید راه خودشان را پیدا کنند.
وی در ادامه با اشاره به برگزاری حراج باران در اسفند سال قبل که در حوزه آثار هنری مربوط به خط و خوشنویسی بود بیان کرد: این اتفاق در بلند مدت می تواند مؤثر باشد و برای ایجاد بازار اقتصادی در این عرصه کمک نماید اما باید تفکر کسی که خرید مثلاً فرش یا ملک را تنها راه سرمایه گذاری می داند تغییر داد. مجموعه دارانی که هنر را درک کرده اند دیگر وارد این وادی شده اند؛ حالا باید افراد جدیدی را جذب این بازار کرد.
وی در انتها اظهار داشت: برگزاری حراج های هنری می تواند راهی برای جذب سرمایه داران جدید و حتی مردم عادی با سرمایه اندک به سمت هنر باشد. خصوصاً هنر خوشنویسی که در کشور ما هنر گرانی نیست و باید بعد از این همه سال قدمت بتواند در بازار هنر برای خودش جایگاهی داشته باشد.