آبنما کار: جزئیات هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران امروز 9 مهرماه طی یک نشست خبری تشریح و همین طور بر ارائه روند کار هنرمندان در این دوسالانه تاکید گردید.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، نشست خبری هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران با حضور عباس مجیدی رئیس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران، محمود بخشی دبیر دوسالانه، محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه و سعید اسلام زاده قبل از ظهر امروز سه شنبه ۹ مهرماه در خانه هنرمندان شماره دو انجام شد.
عباس مجیدی رئیس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در ابتدای نشست درباره دوسالانه هشتم اظهار داشت: لازم است بگویم مسیر طولانی را تا رسیدن به فراخوان هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران طی کردیم. از ابتدا به دنبال فراهم ساختن بستری مناسب برای درک بهتر هنر مجسمه سازی بودیم و لازم بود نقطه نظرات مختلفی از هنرمندان درباره این رویداد داشته باشیم. بنا بر این به بررسی بینال های گذشته پرداختیم و با طرح موضوعات بنیادی، امکان کیوریتوری یا فراخوان بودن آنرا سنجیدیم و در نهایت ترکیبی از فراخوان و کیوریتوری که در امتداد تعامل با هنرمندان است، برگزیدیم تا حضور هنرمندان را شاهد باشیم.
وی اشاره کرد: هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران در بستری کاملا پژوهشی شکل گرفته و شاهد تعامل خلاق هنرمند، کیوریتور و مخاطب در این رویداد خواهیم بود.
مجیدی درباره اختصاص فضاهای موجود در باغ کتاب به این رویداد نیز بیان کرد: فضای موجود در داخل و محوطه بیرونی باغ کتاب بسیار مناسب می باشد و ما نیز بخش بزرگی از فضای بیرونی باغ کتاب را در اختیار داریم که از هر دو گزینه استفاده خواهیم کرد. بلند بودن سقف و دیوارها و همین طور فضای مترو تا باغ کتاب، ظرفیت خوبی را در اختیار ما قرار داده است. درست است تجربه سختی است اما نکات مهمی را برای تجربه اندوزی هنرمندان در بر دارد.
در ادامه محمود بخشی درباره کیفیت و تعامل با هنرمندان در دوسالانه هشتم اظهار داشت: در واقع ایده اصلی ایجاد تغییرات در دوسالانه، ایجاد تفاوت با فستیوال هایی مشابه در این زمینه بود. چون حضور این فستیوال ها، ایجاب می کند که دوسالانه ملی مجسمه سازی متفاوت از منظرهای آنها باشد. خلا مجسمه های شهری را سمپوزیوم های شهری پر کرده و به نظرم این لزوم وجود دارد که بینال یک قدم جلوتر باشد.
دوسالانه هشتم بدون سوژه و تم است
وی توضیح داد: دوسالانه هشتم بدون سوژه و تم است و در آن روند کار هنرمند بسیار مهم می باشد. همین طور ما ترکیبی از فراخوان و کیوریتوری را اجرا خواهیم کرد یعنی بعد از اعلام فراخوان و دریافت تصویر آثار، هنرمندان و شورایی که هنوز اعضای آن مشخص نشدند کیوریتورها را مشخص می کنند و در این زمینه اعمال سلیقه شخصی و مرید و مرادی راهی نخواهد داشت. هنرمند خودش مساله را می سازد و ما تکیه بر جهان بینی هنرمند داریم. ما به سمتی رفتیم که کمتر در آن کاری انجام شده بود و بنا بر این تغییرات در فراخوان مشهود بود.
محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه نیز اظهار داشت: کلیدواژه اصلی ما در فراخوان «روند» است و از واژه پروسه به آن رسیدیم چون هم گذشته و هم آینده را در خود دارد. فکر کردیم بیشتر هنرمندان پروژه های فکری خودشان را بفرستند و مجسمه را در فرصت سه الی چهار ماهه پیش از شکل گیری نمایشگاه عرضه کنند و ما نیز روند کارشان را رصد می نماییم.
بخشی در ادامه درباره تاکید ارتباط هنرمند با اثرش در دوسالانه هشتم اظهار نمود: ترجیح ما این است بجای اینکه یک مجسمه حاضر و آماده ببینیم، مستندهای تصویری از روند کار هنرمندان ببینیم. حتی برای هنرمندان شهرستانی اعلام کردیم روند کارشان را در استودیو ویزیت برای ما بفرستند و اهتمام می نماییم پیشرفت کارها را می بینیم و فرآیند انجام کار هنری را به معرض نمایش هم می گذاریم.
رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران درباره تدوین بخشنامه برای دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران اظهار داشت: اگر بتوانیم دبیرخانه ثابتی داشته باشیم این مسیر جدی تر پیش می رود اما این بخشنامه در فضای مدرن شکل گرفته و باید تغییر کند چون تغییرات را رصد می نماییم. بدین سبب بعنوان یک اتفاق خوب، تفکر فرآیندمحور را با رویکرد معاصر خواهیم داشتیم.
وی در ادامه درباره پرسش یک خبرنگار درباره سوژه صدور مجوز برای هنرمندان از طرف اداره کل تجسمی ارشاد، توضیحاتی ارائه داد.
این بینال برای همه مجسمه سازان قابل حضور باشد
اردشیر میرمنگره نیز که در جلسه حضور داشت درباره این مساله توصیح داد: هنرمندان برای کار کردن نیاز به مجوز با امضای یک فرد یا نهاد دولتی دارند و بنا بر این اداره کل تجسمی وارد این مساله شده است و تنها امضای این مجوز برعهده اداره کل است که جنبه حقوقی و صنفی دارد اما مهم این است که مسئولیت های دیگر همه برعهده انجمن ها است. البته تنها شرط اداره کل هنرهای تجسمی برای برگزاری دوسالانه مجسمه سازی تهران این است که این بینال برای همه مجسمه سازان قابل حضور باشد.
بخشی در پاسخ به پرسشی درباره محدودیت در تعداد آثار و نمایش آنها اظهار داشت: ما محدودیت زمان اجرا داریم و فکر نمی کنم با عنایت به فضای باغ کتاب شاهد محدودیت تعداد آثار باشیم البته محدودیت ما برای پذیرفتن کارها، بودجه مان است و اهتمام می نماییم با عنایت به مشکلات اقتصادی، از مشارکت ها نیز حداکثر بهره را ببریم. با این وجود شاهد حضور حدود ۸۰ اثر از مجسمه سازان خواهیم بود.
دبیر دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران در پاسخ به پرسشی در خصوص اینکه اگر با آثاری مواجه شویم با آن چیزی که در نظر داشتیم متفاوت می باشد یا درانتها فرآیند خلق، شکست بخورند، اظهار داشت: تلاش داریم در دوسالانه هشتم فرآیند خلق اثر را به نمایش بگذاریم و امکان دارد زحمت هنرمند در انتهای کار به شکست بیانجامد اما ترجیح من این است با اجازه انجمن این آثار را هم به نمایش بگذاریم.
عباس مجیدی درباره نمایش این آثار نظر مثبت داد و اظهار داشت: ماندگاری اثر مهم نیست اما ماندگاری ایده برای ما مهم می باشد هنرمند با این آگاهی که اثرش به بینال می آید کار می کند نه بعنوان اثری که می خواهد فروخته شود.

منبع: آبنما کار