آبنما کار: ایسنا/اصفهان یکی از پیشکسوتان معرق تراش اصفهان که چندین سال پیش مرمت گنبد شیخ لطف الله را برعهده داشته به همراه یک دانش آموخته رشته‌ی مرمت، یک فعال میراث فرهنگی و رئیس هیأت مدیره یک تشکل مردم نهاد در حوزه میراث فرهنگی، در یک نشست، نکات جالب توجهی را پیرامون مرمت گنبد شیخ لطف الله بیان نمودند.
در نشست فانوس با موضوع «روشنگری پیرامون دو پروژه‌ی مهم شهر؛ گذر آقا نجفی و مرمت مسجد شیخ لطف الله» که به همت بنیاد مردم نهاد تاریخ، فرهنگ و تمدن آریا انجام شد علی قهرایی، نماینده تشکل های مردم نهاد استان اصفهان اظهار داشت: ما با مکاتبه از مسئولان در رابطه با دو پروژه گذر آقا نجفی و مرمت گنبد شیخ لطف الله تقاضا کردیم نمایندگان خودرا برای پاسخ به پرسش ها به این جلسه اعزام کنند، اما این مهم به وقوع نپیوست و خودشان مایل نبودند در جلسه حاضر باشند.
قصه‌ی پرغصه‌ی گنبد شیخ لطف الله
مهدی جعفری، رئیس هیأت مدیره بنیاد تاریخ، فرهنگ و تمدن آریا در این جلسه با اشاره به مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله اظهار داشت: همه در سراسر دنیا نسبت به محبوبیت و حساسیت این مسجد آگاه هستند و در تمام سفرنامه ها به حساسیت های معماری و تزیینات مسجد شیخ لطف الله اشاره شده است.
وی افزود: طی یک سال قبل مرمت گنبد شیخ لطف الله شروع شد و ادامه پیدا کرد، اما متأسفانه در اصفهان و در سراسر کشور، بناهای تاریخی ثبت ملی و حتی ثبت جهانی داشتیم که حوادث مرمتی فاجعه بار درباره‌ی آنها صورت گرفت و به این علت که مرمت یک مبحث کاملاً تخصصی و در نقطه‌ی علمی هم بمراتب سلیقه ای است، توجهی به این موضوعات نمی شد، تا این که کار به شاخصه‌ی گنبد مسجد شیخ لطف الله رسید.
جعفری اشاره کرد: چون مرمت گنبد شیخ لطف الله یک نقطه‌ی تصویری ذهنی برای کل مردم داشت، وقتی یک ترک آن مرمت شد و همه مشاهده کردیم که دارای تغییر رنگ و تغییر فاصله است، رسیدگی به این مساله به یک خواسته‌ی مردمی و خواسته‌ی فعالان تبدیل شد.
رئیس هیأت مدیره بنیاد تاریخ، فرهنگ و تمدن آریا اظهار داشت: متأسفانه سازمان متولی منکر اشتباهات مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله شد بطوریکه موضوع در سازمان ایکوموس عنوان شد و مهندس حجت، ریاست این کمیته درباب اشتباه در مرمت گنبد شیخ لطف الله آگهی داد.
وی اضافه کرد: بعد از این تذکر، موضوع دارای حساسیت بسیاری شد و سریعاً سازمان میراث فرهنگی اصفهان واکنش نشان داد و فعالان، خبرنگاران و دوستداران مصاحبه های هوشمندانه ای با کارشناسان مختلف انجام دادند و این مساله به صورت تخصصی و جدی پیگیری شد، ولی همچنان میراث فرهنگی اصفهان منکر این موضوعات بود و می گفت هیچ اشتباهی در این مرمت رخ نداده است درحالی که هرجایی جلوی فاجعه را بگیریم بُرد است و می شود مرمت اشتباه را تکرار نکرد.
جعفری توضیح داد: وقتی واکنش های بسیار، موضوع را به خواسته ای عمومی تبدیل کرد، نهاد ایکوموس که زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری هم بود، با معاون اول رئیس جمهور مکاتبه ای کرد و در جلسه‌ی شورای فرهنگی کشور از رئیس سازمان یا وزیر امروز میراث فرهنگی درخواست نمودند که کمیته ای برای حقیقت یابی تشکیل گردد.
جعفری با اشاره به اینکه درخواست فعالان و کنشگران این بود که طرح مطالعاتی مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله به معرض عموم گذاشته شود ولی تا امروز چنین اتفاقی نیفتاده و مسئولان می گویند طرح مرمت داریم ولی نمی توانیم آنرا در اختیار هرکسی قرار دهیم، اشاره کرد: مدیریت پایگاه نقش جهان طی مصاحبه ای گفت اشتباه ما درباب مرمت گنبد شیخ لطف الله این بود که داربست ها را خیلی زود جمع کردیم. این جمله یعنی چه!؟ یعنی می خواستید شبیه مرمت گنبد مدرسه چهارباغ، مسجد امام یا ایوان چهل ستون و یا عالی قاپو ۲۰ دهه و بیشتر ادامه می دادید تا ازلحاظ بصری مردم گرفتار خطا شوند و گذشته‌ی این مساله را به یاد نیاورند!؟
وی با اشاره به ننشستن برف بر روی ترک مرمت شده‌ی گنبد شیخ لطف الله افزود: پس از سالیان سال برفی در اصفهان بارید و فاجعه‌ی ننشستن برف بر روی گنبد رخ داد و این مساله عنوان شد که بطور قطع مواد آب گریزی روی گنبد استفاده شده است ولی متأسفانه پایگاه نقش جهان و میراث فرهنگی عنوان کردند که تصاویر تهیه شده از ننشستن برف روی گنبد فتوشاپ است و موضوعات دیگری را مطرح نمودند. درنهایت وزیر میراث فرهنگی به اصفهان آمد و این کار را تائید کرد و درخواست ادامه‌ی کار دادند اما همچنان فعالین پیگیر این مساله هستند.
نفس مسجد شیخ لطف الله گرفته
هوشنگ رسام، پیشکسوت معرق تراشی نیز در این جلسه اظهار نمود: در دوره پهلوی شرکت ایزمئو ایتالیا به ایران آمدند و قسمتی از بناهای تاریخی را مرمت کردند بنا بر این شیوه مرمت آثار ایران نزدیک به مرمت ایتالیایی است.
وی با شرح شیوه‌ی مرمت گنبد شیخ لطف الله توسط رحمت الله رضایت که شامل دوغاب ریزی، کف مال کردن، برس سیمی کشیدن و سپس روغن بزرک زدن بود افزود: شاید روغن پس از دو سال توسط عوامل جوی از بین برود، اما همین دو سه سال ضربه جبران ناپذیری به گنبد می زند چون راه تنفس آنرا می گیرد چنان چه اگر امروز شاهد محراب مسجد شیخ لطف الله باشید خواهید دید که لعاب کاشی ها در حال ریختن است.
رسام نسبت به وضعیت این مسجد تاریخی آگهی داد و اظهار نمود: مسجد شیخ لطف الله فریاد می زند که به داد من برسید چون در ضلع شمالی و جنوبی آن یک کافی شاپ و یک نمایشگاه خط به وجود آورده اند و کف کافی شاپ با سنگ مرمر پوشانده شده. برای استواری این سنگ حتما از بتن استفاده شده و هیچ چیزی مثل آب و سیمان برای بنای تاریخی مضر نمی باشد.
وی اضافه کرد: در قدیم ناکش هایی (مجراهایی) برای بنا طراحی می شد که چرخه هوا جریان داشته و پایه های بنا همیشه خشک باشد اما متأسفانه با بستن این ناکش ها و هم چنین با کاشی کاری ازاره شبستان مسجد شیخ لطف الله، راه، نفس مسجد گرفته شده و این بسیار خطرناکست.
رسام که سال ها پیش مرمت گنبد شیخ لطف الله را بر عهده داشته، اشاره کرد: گنبد مسجد شیخ لطف الله ۱۶ نیم ترک یا به عبارتی ۸ ترک دارد و ما وقتی می شنویم که مسئول پایگاه نقش جهان و سایرین در مصاحبه ها می گویند دو ترک از مسجد مرمت شده دستمان را می گزیم و می گوییم این دوستانی که حتی نمی دانند که دو نیم ترک مرمت شده نه دو ترک چگونه دست به چنین اثری زده اند؟
هیچ یک از بناهای اصفهان مستندسازی ندارند
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، همین طور فریماه هوشیار، پژوهشگر و کارشناس ارشد مرمت اظهار نمود: در مواجهه با لطمه های یک بنای تاریخی دو رویکرد وجود دارد. یکی رویکرد پیشگیرانه است به این معنا که در بیشتر کشورهایی که آثار ثبت جهانی دارند پیش از این که بنا به حالت وخیم برسد، مدام مانیتورینگ انجام داده و بنا را بررسی نموده و لطمه هایش را یادداشت می کنند که نخواهند مرمت اضطراری انجام دهند و مورد دوم رویکرد مرمت بعد از تخریب است که در ایران کلاً سیستم میراث فرهنگی بر همین مبناست و وقتی بنایی تخریب شد تازه به فکر مرمت می افتند.
وی افزود: برای این که بتوانیم اثری را مرمت نماییم باید مستندسازی نماییم. این مستندسازی شامل مطالعات معماری، باستان شناسی، تاریخی و سازه ای می شود؛ یعنی وقتی می دانیم مسجد شیخ لطف الله هزار مشکل دارد، مثلاً در محرابش ترک وجود دارد و وضعیت پی آن خراب است، نباید فوری کاشی های آنرا مرمت نماییم. چون وقتی خود سازه خراب است باردیگر گنبد هم گرفتار مشکل می شود و این کاشی ها هم می ریزد.
هوشیار اشاره کرد: بدین سبب مطالعات علمی لازم است و البته باتوجه به این آلودگی های جدید، وقتی می بینیم وضعیت هوای شهرمان چگونه است و اقلیم ما تغییر کرده پس باید همه این موارد مطالعه شود و بعد بنا را برداشت نماییم، جزئیات اجرایی و نقشه های دقیق آنرا از پی تا سقف انجام دهیم، بعد مطالعات آزمایشگاهی دقیق انجام دهیم و بعد طرح مرمت تهیه نماییم.
این دانش آموخته رشته مرمت با تاکید بر این که طرح مرمت باید قبل از ورود به انجام عمل مرمت تهیه شود اظهار داشت: متأسفانه در مورد مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله می گویند وقتی ما وارد کار مرمت شدیم طرح مرمت تهیه می نماییم درصورتی که نخستین چیزی که به دانشجوی مرمت می آموزد این است که باید طرح مرمت تهیه کنی و بعد وارد کار مرمت شوی. ضمن این که طرح مرمت سازه جدا و طرح مرمت تزئینات تهیه می شود و بعد گزارش هم باید اختتام کار تعیین شود.
وی اضافه کرد: پس از تهیه‌ی طرح، چند گروه کارشناسی که از خود کارشناسان برجسته هستند طرح را بررسی می کنند و با آن فردی که می خواهد این کار را انجام دهد مصاحبه کرده و سوابق آنرا بررسی و بعد پیمانکار را انتخاب نموده و به او می گویند کارگاهت را تجهیز کن. اگر توانایی تجهیز یک کارگاه اصولی را داشت سپس به او اجازه می دهند که این کار را با نظارت مداوم کارفرما شروع کند. اما در مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله چیزی که خانم خطابخش مدیریت این پایگاه بر آن تاکید کرد و مستندات آن نیز هم وجود دارد گفته شده من پیمانکاری می خواهم که نیاز به ناظر روزانه نداشته باشد! این درحالی است که اگر شما کف خانه تان را به کسی بدهید بسازد، حتما دو روز یک دفعه می روید و به او سر می زنید تا ببینید این بنا در خانه شما چه می کند اما در مورد گنبد اثر ثبت جهانی تصمیم گرفتند یک نفر را تعیین کنند که او نیاز به نظارت روزانه نداشته باشد چرا؟
این کارشناس ارشد مرمت اشاره کرد: یک شرکت مرمتی که در دنیا شعبه دارد، شعارش این است که مرمت نیاز به برنامه های هوشمندانه، مهارت و دانش دارد و برای میراثی که برای آیندگان بجا می گذارد عشق می طلبد. ما باید معماری بشر را درک و با دانش معاصر تلفیق نماییم و برای مرمت بناهای تاریخی از دانش و استراتژی و از متخصصان استفاده نمائیم. این شرکت برای هر قسمت یک دپارتمان دارد و یعنی برای مرمت هر بنا چند دپارتمان وارد عمل می شوند و با هم همکاری می کنند تا یک اثر را مرمت کنند، برخلاف ایران که یک نفر می گوید من دلم می خواهد این کار را بکنم و می کند.
وی با ذکر یک مثال از مرمت یک گنبد کوچک در هندوستان، اظهار داشت: آنها اول از همه یک بنر اطلاعاتی کنار بنا می زنند و به مردم اطلاع می دهند که می خواهند گنبد را مرمت کنند تا مردم اطلاع داشته باشند. سپس برای همین گنبد کوچک در هند، بنیاد آقاخان و اداره دیرینه شناسی هند همکاری کردند و حفاظت گران گفتند که می خواهند کاشی های این گنبد را بردارند چون احتمال رطوبت وجود دارد اما مقام ارشد اداره دیرینه شناسی به آنها می گوید که باید اول لطمه ها تعیین شود، درحالی که این مطالعات قبلاً هم انجام شده بوده ولی گفتند باید باردیگر لطمه شناسی صورت گیرد و بعد هم باید پژوهشگاه ساختمان مجوز صادر کند و چون هنوز به آنها اجازه داده نشده این پروژه متوقف است.
هوشیار اظهار داشت: این گنبد کوچک در هندوستان است. روش کارشناسان را ببینید و آنرا با گنبد مسجد شیخ لطف الله مقایسه کنید.
این دانش آموخته مرمت، با اشاره به لطمه های که ایزوگام کردن سقف کاخ امیرآباد زواره به آن زده و سبب ایجاد ترک های عمیق در این بنای باارزش شده اظهار نمود: دریغ از یک خط بررسی کارشناسانه بناهای این محل که فرونشست زمین هم آنجا زیاد است.
وی با اشاره به سبب آغاز مرمت گنبد شیخ لطف الله، اظهار داشت: مدیر پایگاه میدان نقش جهان گفته است که مرمت گریو (ساق گنبد)فرصت خوبی بود تا گنبد بررسی و مرمت آن انجام شود! پرسیدم یعنی شما پیش از این گنبد را موردبررسی قرار نداده بودید که وقتی گریو را شروع کردید دیدید اوضاع گنبد هم خراب است!؟
هوشیار با اشاره به اینکه متأسفانه اداره کل میراث فرهنگی نتیجه اسکن لیزری که از آن صحبت می کند را هنوز در اختیار کارشناسان قرار نداده اظهار داشت: مدیریت پایگاه گفته که چون دیدند کاشی ها جداشده و آب به گنبد نفوذ کرده مرمت را شروع کردند و به این نیز اشاره کرده اند که تعیین قالب خیلی مهمست و هیچ کس جز استاد رضایت نمی تواند دقیق ترین قالب را درآورد! چطور شما می توانید همه را نفی کنید و بگویید در ایران هیچ کس جز استاد رضایت نمی تواند این کار را انجام دهد!؟
این کارشناس ارشد مرمت افزود: می گویند این مرمت یکی از اصولی ترین مرمت های عصر حاضر است که استادکار هشتادساله انجام داده، درحالی که دکتر حجت، روز اول گفت گنبد را خراب کردند و لچکی ها را نتوانستند چفت کنند و شکاف در دل گنبد ایجادشده و رنگ ناموزونی دارد و آقای منتظر هم گفتند تعجب من این است که چگونه مدیران میراث به خود اجازه دادند بنای اساسی را این گونه مرمت کنند و بی گمان کسی که مرمت را به او سپردند کارشناس در این عرصه نبوده است.
وی اشاره کرد: پسر آقای رضایت گفته ما بارها درباره‌ی چگونگی مرمت گنبد جلسه گذاشتیم و هفته ها بحث کردیم اما مشخص نیست با چه کسانی حرف زدند! بعد هم گفتند آجرها را پاک سازی کردند. چه کسی به شما اجازه داد آجرها را پاک سازی کنید؟ چطور پاک سازی کردید؟ با چه چیزی پاک سازی کردید؟ آزمایش شده بود یا نه؟ ما نمی دانیم، آنها با خودشان در این هفته ها بحث کردند. پسر آقای رضایت گفته گنبد نیاز به کاشی کار نداشت و فقط تجربه‌ی کار عملی نیاز داشت! در مورد تغییر رنگ گنبد هم گفته اند که وقتی شما بند گچی را روی بنا می کشید ذرات بنا پخش می شود و دوغاب گچ پخش می شود و شفافیت آن با باران برمی گردد که دیدیم باران هم بارید ولی رنگ برنگشت.
هوشیار اضافه کرد: پسر آقای رضایت گفته که اختلاف رنگ با باران پاک می شود و وقتی در دستشویی هم سرامیک کار می نماییم این ذرات نانو وجود دارد و بعد با آب پاک می شود! شما ببینید پیمانکاری استخدام کردید که تفاوت گنبد را با سرامیک های سرویس بهداشتی نمی داند.
این دانش آموخته مرمت ادعا کرد: مدیر میراث فرهنگی استان اصفهان گفته که انتقادها نتیجه بی اطلاعی منتقدانی است که بیشترشان با سنین بالا صاحب کرسی های تدریس در دانشگاه هنر و معماری هستند. آقای اللهیاری اگر آنها منتقدانی با سن بالا هستند چطور مرمتگر گنبد فردی هشتادساله است؟ چطور است که آقای جبل عاملی با این سن برای مشاوره‌ی مرمت گنبد حکم گرفته؟ خودتان سن و سالش را می دانید و با عصا هم راه می روند و نمی توانند از پله بالا بروند و بر گنبد نظارت کنند. پس سن بالا خوب است یا بد؟
هوشیار با اشاره به اینکه بناهای شاخص اصفهان هیچ کدام مستندسازی ندارند اظهار داشت: وقتی کلیسای نوتردام پاریس آتش گرفت چون برداشت جزءبه جزء دارد و مدام درحالی که پایش بوده و تصاویر خیلی از آن تهیه شده است وقتی بخواهند آنرا بازسازی کنند این امکان وجود دارد اما ما از بناهای شاخص حتی چهل ستون و عالی قاپو هم برداشت درستی نداریم که اگر خراب شد بدانیم گذشته اش چه بوده است. حتی میدان نقش جهان هم لطمه شناسی نشده است و ما چندین بار خدمت آقای اللهیاری مدیر میراث فرهنگی آمدیم و این مساله را عنوان کردیم ولی اقدامی صورت نگرفته است و متأسفانه اگر این میدان لطمه ببیند نقشه درستی وجود ندارد تا آنرا بازسازی نماییم و در هیچ جای دنیا هم در سایت جهانی چنین چیزهایی را نمی بینیم.
درخواست یک کرسی برای سمن ها در شورای فنی
همچنین، احمد صرامی، فعال میراث فرهنگی در این جلسه در واکنش به سخنان یکی از حاضران که پرسیده بود چرا سمن ها در سال های اخیر به فکر میراث فرهنگی افتاده اند؟ اظهار داشت: ما از اوایل شروع پروژه‌ی آقا نجفی، چهارباغ و مرمت های میدان نقش جهان حضور داشتیم، کمرنگ بودن و زور نداشتنمان بحثی دیگر است اما اگر کسی از سر بی اطلاعی بگوید چه کسی آن زمان کجا بوده فکر می کنم اصفهانی نیست چون ما بودیم.
وی افزود: وقتی سال ۱۳۸۴ خانه تشکل های استان اصفهان به دستور استاندار وقت تعطیل شد و کارهای داوطلبانه در اصفهان رنگ و بوی غیرقانونی گرفت ما ماندیم؛ حتی پس از جَوی که به لحاظ مسائل سال ۱۳۸۸ و پس از آن وجود داشت، ما باز هم برای مسائل مترو بودیم و حرف هایمان را زدیم.
این فعال میراث فرهنگی اشاره کرد: در مورد پروژه‌ی مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله از روزی که تصمیم به مرمت گرفتند ما حرف زدیم، حالا بازتاب و اهمیت آن برای جامعه یک بحث دیگر است. الآن راجع به مسائل اطفای حریق میدان نقش جهان حرف زدیم و ممکنست فردا بلند شویم و مثل بازار تبریز کل میدان با خاک یکسان شده باشد آن هم به سبب کارگاه های طلا و سیم کشی های از رده خارج و کارگاه هایی که کوره دارند و گازوئیل نگهداری می کنند و اتفاقات دیگری که هرلحظه ممکنست در میدان بیفتد.
صرامی اضافه کرد: هر مسئولی که به این شهر آمد ما اول با گل و شیرینی درِ اتاقش را زدیم و خیلی راحت صحبت کردیم و دیدگاه هایمان را گفتیم، اگر کسی فکر می کند حرفی هست که ما نزدیم بسم الله.
وی اشاره کرد: برخی خبرنگارها در اصفهان هستند که ممکنست اخبار را به صورت گزینشی منتشر کنند، اما یکسری خبرنگار مستقل هم هستند که تحت هر شرایطی حقیقت را می گویند. در میان فعالین میراث فرهنگی و شاغلین این اداره کل هم همین ماجرا برقرار است.
این فعال میراث فرهنگی اظهار داشت: ما در کشورمان قانون دسترسی آزاد به اطلاعات داریم و من اسناد پروژه هایی را که میراث فرهنگی در اصفهان انجام می دهد را در سامانه ثبت و اسنادش را هم به صورت عمومی منتشر کردم و از وزیر میراث فرهنگی کشور می خواهم اسناد مطالعات چهارباغ را به من بدهند تا منتشر کنم.
صرامی اشاره کرد: دوستانی که فکر می کنند در مورد مسجد شیخ لطف الله یا در مورد چهارباغ نمی گردد کاری کرد باید بدانند حدوداً سال ۱۳۸۹ یکسری کارهای مطالعاتی انجام شد و ما اسناد و مدارک پروژه مترو را استخراج و در بدترین فضای سیاسی کشور منتشر کردیم. بحث ما فقط مترو و میراث بود و هیچ رنگ و بوی سیاسی نداشت و ندارد و تمام کارهایی که انجام دادیم منجر گردید که با پافشاری چند نفر از مسئولین وقت که قبلاً مقصر بودند ولی این دفعه آگاه شده بودند، با وجود تمام فشاری که روی آنها بود خط دوی مترو تا آنجا که می شد از میدان نقش جهان دور شود.
وی افزود: بااینکه مسیر فعلی مترو نیز صد در صد مورد توافق مجموعه میراث نیست اما کارهایی که ۱۰ سال پیش برای خط دوی مترو انجام داده بودیم جواب داد.
این فعال میراث فرهنگی اظهار داشت: ما باید با مشکلات فارغ از اینکه فرد در رأس آن نهاد چه کسی است و چه جناحی دارد، چه خط سیاسی دارد و چه وقت آمده و چه زمانی می رود، مقابله نماییم.
صرامی مدعی شد: بعضی از مدیران فعلی، روز اولی که با آنها صحبت می کردیم امضایشان پای این اتفاقات نبود. انشاالله بتوانیم در دادگاهی تمام تخلف ها را ثابت نماییم و هرکسی را به سزای اعمالش و تصمیماتی که گرفته برسانیم.
این فعال میراث فرهنگی اشاره کرد: آن چیزی که بعنوان یک فعال میراث فرهنگی برای من مهمست این است که در مورد پروژه چهارباغ، آقا نجفی، شاه دژ، مترو، خانه های تاریخی و سایر پروژه ها باید با این سیستمی که در اصفهان چنین شکلی پیداکرده مقابله کنیم؛ سیستمی که حتی اگر آن رئیس و آن کارشناس عوض شود آن قدر قوی است که آنها را هضم و جذب یا دفن می کند و خودش سر جای خودش است.
وی اضافه کرد: این کاری است که ما باید انجام دهیم و متأسفانه تعدادمان بسیار کم است. آن قدر حجم اتفاقات در طول روز زیاد است که من که هفته ای حداقل دو بار به میدان نقش جهان می روم و با کسبه و آدم ها صحبت می کنم و فضا را می بینم هر دفعه یک لطمه جدید می بینم. این فقط یک میدان است. ما استان را داریم و بعد کل کشور را. اگر بخواهیم هرروز تجمع نماییم، نامه نگاری نماییم و پویش برگزار نماییم واقعاً امکان پذیر نیست و نمی توانیم به هیچ کدام از این مسائل به لحاظ فنی و علمی برسیم.
صرامی اظهار داشت: هرسال باید بناهای تاریخی ثبت جهانی شده یک گزارش کامل از این پایش ها به دفتر بین المللی ارسال نمایند اما فکر می کنم در اصفهان فقط مسجد جامع یکبار توسط یک شرکت پایش وضعیت شده و گزارش آن ارسال شده است. الآن کدام یک از بناهای ما در حوزه پایش وضعیت گزارش تحلیلی دارند؟ همان بنایی که پایش وضعیت برایش انجام شده هم الآن وضعیت بحرانی دارد ولی هیچ اقدامی برایش نشده و حتما باید قسمتی از بنا تخریب شود و اتفاقی بیفتد تا به فکر آن بیفتند.
این فعال میراث فرهنگی مدعی شد: پیش از اینکه پروژه‌ی مرمت گنبد مسجد شیخ لطف الله شروع شود درخواست ما این بوده و ثبت هم شده که اسناد مطالعاتی و روش اجرایی کار و این که چگونه به این جمع بندی رسیدند، چه کسی را انتخاب کردند و پروسه نظارتی را به ما اعلام کنند. این مساله به اتمام رسید چون متأسفانه برخوردهایشان جالب نبود. ما نه اجازه داشتیم بالای گنبد برویم و بنایی که مرمت می شود را بازرسی نماییم، نه دسترسی به اطلاعات داشتیم و حتی اجازه‌ی صحبت با پیمانکار را هم به ما ندادند.
وی اشاره کرد: ما غرض ورز نیستیم. الآن هم خواسته‌ی ما این است بدانیم فرآیندی که برای برگشت پذیری این نوع مرمتی که گویا در آن صاحب سبک هم شده اند چیست، مطالعاتش چه بوده؟ چه کسانی در شورای فنی نشستند و حرف زدند؟
این فعال میراث فرهنگی اظهار داشت: ما درخواست دادیم که در تمام جلسات فنی که تشکیل می شود یک کرسی برای سازمان های مردم نهاد بعنوان عضو ناظر داشته باشیم که بفهمیم درباره‌ی این بناهای تاریخی چکار می خواهند بکنند هم برای جبران خسارت و هم برای ادامه‌ی کار. این درخواست را برای مترو هم داشتیم و آنرا به شورای فنی استان و معاونت عمرانی استاندار ارائه کردیم که برای هر فعالیت عمرانی که در اصفهان می خواهد صورت گیرد و یکسر آن به میراث برمی گردد، یک کرسی برای سازمان های مردم نهاد بعنوان ناظر داشته باشید تا حداقل بدانیم چه اتفاقی دارد می افتد؛ ما همه اش شیون را برای وقتی گذاشتیم که اتفاقی افتاد.
صرامی اشاره کرد: یکجاهایی ما هم اشتباه کردیم و اعتماد کردیم. ما روزی فهمیدیم برخی نهادها قابل اعتماد نیستند که خیلی اتفاق ها افتاده بود و الآن هم همان شرایط حاکم است اما هر کس بعنوان یک شهروند می تواند دیده بانی بکند ما باکمال میل پذیرای تمام نظرات و گزارش های وی هستیم.
منبع: آبنما کار
