آبنما کار: اصفهان از روزی که برخی از هنرمندان پس از تملک خانه هنرمندان اصفهان توسط بنیاد شهید، برای اعتراض نسبت به سرنوشت نامعلوم خانه ای که به نام آنها بود در این محل دور هم جمع شدند، بیش از یک ماه و نیم گذشته اما نه حوزه هنری و نه بنیاد شهید، هنوز دربارهی نتیجهی مذاکراتی که در آن بحبوحه از آن سخن می رفت، هیچ توضیحی نداده اند.
با وجود اینکه حجت الاسلام حسین میرزایی، نمایندهی مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی، بعد از طرح اختلافات بر سر مالکیت خانه هنرمندان در کمیسیون فرهنگی مجلس، ۲۵ مردادماه طی گفتگویی اعلام نمود: «نباید در تصمیم گیری ها به صورتی عمل کرد که حقی ضایع شده و احترامی شکسته شود؛ بلکه باید بگونه ای عمل شود که هم جایگاه هنرمندان حفظ شود و هم بنیاد شهید به حق وحقوق خود برسد.» و در ادامه پیشنهاد داد: «بهتر است این اختلافات به صورت توافقی یا معاوضه ملکی حل شود؛ به صورتی که یک مکان معادل ارزش خانه هنرمندان به بنیاد شهید واگذار شود تا این مکان مانند گذشته در اختیار هنرمندان باقی بماند.»
دوم شهریورماه داریوش وکیلی، مدیر سابق بنیاد شهید و امور ایثارگران اصفهان در مراسم تودیع خود اظهار داشت: «باوجود سروصدایی که در مورد خانه هنرمندان به پا شد اما سند این مکان از سال ۶۲ تا به امروز به نام بنیاد شهید اصفهان است و می طلبد که مال ایثارگران به آنها برگردد. از همکاران در بخش اداره حقوقی می خواهم که به جد دنبال احیای این حق باشند تا خانه هنرمندان باوجود احترام به هنرمندان، در اختیار بنیاد شهید که بخشی عظیمی از کارش، کار فرهنگی است، قرار بگیرد و تبدیل به یک پاتوق فرهنگی خوب شود.»
بعد از معارفهی مدیرکل جدید بنیاد شهید و امور ایثار گران اصفهان، روابط عمومی این بنیاد در پاسخ به درخواست های خبرنگار ایسنا برای مصاحبه با مسعود احمدی نیا اعلام نمود که هر زمان تصمیمی برای خانه هنرمندان گرفته شود خود به شما اطلاع خواهیم داد و تلاشهای مکرر خبرنگار ایسنا برای برقراری تماس با مدیر حوزه هنری اصفهان نیز بی نتیجه ماند اما هنرمندان همچنان منتظر تعیین تکلیف خانهی هنرمندان هستند.
مهرشاد متین فر، مدیر خانه موسیقی اصفهان به خبرنگار ایسنا می گوید: از سال ۱۳۹۷ که بنده بعنوان کارشناس موسیقی به خانهی موسیقی آمدم، مدیر این خانه حسن منصوری بود و با هم از همان زمان آغاز به برگزاری نشست های تخصصی موسیقی کردیم.
او با اشاره به اینکه از ۵۲ نشستِ برگزارشده، محلِ ۵۰ تای آن در خانهی هنرمندان بود، ادامه می دهد: چه در زمان مدیریت آقای منصوری و چه زمانی که بنده مدیر خانه موسیقی حوزه هنری شدم، محور و اصل کار ما با خانه هنرمندان بود و یک سال هم دفتر کار ما در همین محل قرار داشت اما سال ۱۳۹۸ دفتر کار ما را به ساختمان حوزه هنری در خیابان سعدی منتقل کردند و یک روز هم در رسانه ها خواندیم که بنیاد شهید حکم تخلیهی خانه هنرمندان را گرفته است.
متین فر تصریح می کند: حالا ما نمی دانیم اگر شرایط ناشی از شیوع کرونا بهبود پیدا کرد، کجا باید نشست های خودمان را برگزار کنیم؟ درست است که حوزه هنری سه سالن در اصفهان دارد اما این سالن ها به هیچ وجه مناسب برگزاری نشست های هنری نیست چون ظرفیت آنها بالای ۱۵۰ نفر و میانگین شرکت کنندگان نشست های ما، عمدتاً زیر پنجاه نفر است.
مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان یادآور می شود: طی این سه دهه ای که خانه هنرمندان در اختیار حوزه هنری بوده، به غیراز خانه موسیقی رشته های هنری دیگر نیز از این محل استفاده می کردند و اطمینان دارم که قدمت برگزاری نشست ادبیِ هر هفتهی این خانه چیزی در حدود سی سال است.
او می افزاید: حدود ۹۵ درصد از برگزارکنندگان نشست ها و برنامه های هنری در خانه هنرمندان در رابطه با حوزه هنری بودند و پنج درصد از هنرمندان دیگر شهر هم که وابستگی ای به حوزه هنری نداشتند از خانه هنرمندان برای پیش برد امورات هنری خود بهره می بردند.
متین فر خاطرنشان می کند: اخیرا گنجینه ای از صدها عکس قدیمی در آرشیو حوزه هنری اصفهان پیداشده که نشان داده است طی این سه دهه، عمدهی هنرمندان برجسته ایران در تمام شاخه های هنری به خانه هنرمندان اصفهان آمده اند و حالا مشخص نیست مقرر است چه تصمیمی برای این خانه که مرکز هنری شهر ما بوده گرفته شود.
مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان توضیح می دهد: خانه موسیقی، مردادماه سالجاری اطلاعیه ای را درباب مسئلهی تملک خانه هنرمندان اصفهان توسط بنیاد شهید تهیه کرد، تا از بنیاد شهید اصفهان بخواهد با انجام گفتگو و مذاکرات بیشتر با حوزه هنری و دیگر مراجع قانونی امکانی را فراهم آورد که خانه هنرمندان همیشه برای تمام هنرمندان این شهر باقی بماند.
او یادآور می شود: تابحال ۶۳۰ تن از هنرمندان موسیقی ساکن در ایران و خارج از ایران این بیانیه را امضا کرده اند که از آن جمله می توان به نام افرادی چون نوید افقه، هنگامه اخوان، بهداد بابایی، حسین بهروزی نیا، داریوش پیرنیاکان، فاضل جمشیدی، شهرداد روحانی، کامبیز روشن روان، کیوان ساکت، ملیحه سعیدی، محمدتقی سعیدی، علی اکبر شکارچی، علی اصغر شاهزیدی، مسعود شعاری، سید رضا طباطبایی، حسین علیزاده، فرج علیپور، جمشید عندلیبی، محمدجلیل عندلیبی، کیهان کلهر، بهزاد فروهری، سعید فرجپوری، بیژن کامکار، ارسلان کامکار، اردشیر کامکار، اردوان کامکار، داوود گنجه ای، شریف لطفی، حمید متبسم، نادر مشایخی، احمد مراتب، هادی منتظری، حسن ناهید و حمیدرضا نوربخش اشاره نمود.
متین فر تصریح می کند: بعضی از این اساتید بزرگوار هنوز پیگیر مسئلهی خانه هنرمندان هستند و مدام نتیجه را از بنده مطالبه می کنند؛ حرف همهی ما هم این است که اجازه بدهید این خانه مثل سابق در اختیار هنرمندان اصفهان بماند.
مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان می گوید: در بحبوحهی رخدادهای این چنینی معمولاً چند روز بحث و گفتگو و نقد و نظر در صدر اخبار قرار می گیرد و بعد به کل فراموش می شود و این خوب نیست.
او خاطرنشان می کند: شاید اگر هنرمندان رشتهی ادبیات، گرافیک، کارتون، تئاتر و… نیز که خانه هنرمندان طی این سال ها مأمنشان بوده، مبادرت به تهیه بیانیه و جمع آوری امضا کنند، بتوانند به مسئولان کمک کنند که در اسرع وقت تصمیم درست تری برای سرنوشت این خانه بگیرند وگرنه، ماجرای سینما ایران و تالار اندیشه در خانه هنرمندان تکرار می شود.
متین فر تاکید می کند: اگر خانه هنرمندان، خانهی هنرمندان بماند، هیچ چیزی عاید بنده نخواهد شد و نفع شخصی هم از آن نمی برم. فقط بعنوان یک فعال هنری در تلاش هستم با همیاری دیگر هنرمندان، این ساختمان با مجموعه خاطرات سی ساله اش برای هنرمندان این شهر باقی بماند اما آنچه موجب می شود برخلاف بقیه که گویی ماجرا را به کل فراموش کرده اند، هنوز از آن حرف بزنم، این است که آرزو دارم باردیگر، شاهد فعالیتهای فرهنگی و هنری هنرمندان شاخه های مختلف در خانه هنرمندان باشم تا مانند سه دههی گذشته بار دیگر جریان های هنری جدیدی از این مکان آغاز شود.
محمدرضا بزرگزاد، دبیر نشست پاتوق یکشنبه های تئاتر حوزه هنری اصفهان نیز به ایسنا می گوید: روز ۱۲ مردادماه بیانیه هنرمندان شهر اصفهان درباب خانه هنرمندان در این خانه قرائت شد و سپس این متن در کارزار اینترنتی به ثبت رسید که تا روز ۱۴ مرداد ۱۵۵۷ نفر آنرا امضا کردند.
او ادامه می دهد: ما این بیانیه را همراه با گواهی امضاها به دفتر استانداری، حوزه هنری، مرکز هنرهای نمایشی، شورای شهر، دفتر نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان بردیم و تنها خبری که پیرو این پیگیری ها شنیده ایم از طرف استانداری بوده، به این شرح که استاندار اصفهان شفاها با رئیس حوزه هنری و مدیرکل بنیاد شهید اصفهان گفتگو و خاطرنشان کرده اند که مدیران تلاش کنند تا این ساختمان برای هنرمندان باقی بماند.
این کارگردان و نمایشنامه نویس تصریح می کند: یکی از نمایندگان اصفهان نیز همان زمان در کمیسیون فرهنگی مجلس مسئلهی خانه هنرمندان را بیان کرد و در شورای شهر اصفهان نیز این مسئله عنوان شد اما در نهایت باید اظهار داشت که تکلیف خانه هنرمندان هنوز روشن نشده و امکان دارد با گذشت زمان از اولویت رسیدگی مسئولین شهری بیرون برود.
بزرگزاد، یادآور می شود: اصل کوتاهی دربارهی این خانه به همان دو سه سال قبل برمی گردد که مدیر محترم حوزه هنری اصفهان نه فقط ادعای مالکیت بنیاد شهید درباره خانه هنرمندان را انعکاس ندادند بلکه اخبار جسته گریخته ای که دراین باره شنیده می شد تکذیب کردند و بدین سان ما از اقدامات مؤثر یا غیر مؤثر مجموعه حوزه هنری بویژه دفتر حقوقی در پروسه تبدیل ادعا به حکم در دادگاه بدوی و تجدیدنظر بی خبر هستیم. هیچگاه توضیحی دراین باره نشنیده ایم و خبری نخوانده ایم.
او می گوید: اصرار بر این جهل و تعامل نکردن با هنرمندان درباره یک دعوی عمومی که مالکیت معنوی آن متعلق به هنرمندان است جای گلایه دارد.
این هنرمند خاطرنشان می کند: با عنایت به تائید حکم در مرحله تجدیدنظر، فرصت دفاع حقوقی از این قضیه که در زمان طرح دعوی وجود داشت، حالا ازدست رفته است و تنها راه تعامل با بنیاد شهید باقی مانده که با عنایت به صدور حکم به نفع بنیاد، روش پرهزینه ای خواهد بود؛ ضمن آنکه مدیران محترم هر دو بخش در این مرحله هم نه فقط حقی برای اطلاع هنرمندان و رسانه ها قائل نیستند، بلکه حتی تابحال حاضر به ارائه گزارشی درباره اقدامات یا مذاکرات احتمالی در این حوزه هم نشده اند.
این نمایشنامه نویس ادامه می دهد: لطمه اصلی در نوعی از مدیریت است که تعامل را روش مناسبی برای پیشبرد امور نمی داند و ارائه گزارش به اصحاب رسانه و اهالی دغدغه مند هنر را دون شأن خود تصور می کند. درحالی که هم در منابع دینی ما به کرّات سفارش شده و هم در بیانات رهبر معظم انقلاب بارها صراحتاً به ارائه گزارش و همفکری مدیران و مسئولین با مردم سفارش شده است.
بزرگزاد می افزاید: ما که در مکتب علوی هر چه خوانده ایم و شنیده ایم سفارش بر اطلاع رسانی و جلب مشارکت مردم در امور بوده است و معتقدیم این بی اعتنایی ها باید حل شود چون گویا مدیران هنری فراموش کرده اند که اگر ما هنرمندان نباشیم آنها هم نیستند و البته اگر تلاش آنها نباشد امور ما به سامان نمی رسد؛ ازاین رو در یک ارتباط دو سویه، تعامل روش سنجیده تری است تا نگاهی از بالا به پایین.
این هنرمند می گوید: در هر دوره ای عده ای از هنرمندان باید هزینهی روحیهی تعامل ناپذیر برخی مدیران را بدهند چون بهرحال بیانیه نوشتن بهایی دارد و این اقدامات صورت نمی گیرد مگر به این دلیل که مدیران کارشان را درست انجام نداده اند.
او یادآور می شود: پاتوق هفتگی یکشنبه های تئاتر نزدیک به چهار سال در خانه هنرمندان برگزار می شد و از وقتی ماجرای اعتراض به تملک خانه شکل گرفت، دیگر جلسات این پاتوق تشکیل نشده است.
بزرگزاد تاکید می کند: اکنون که پیرو این دو بیانیه، مجموعاً حدود دو هزار امضا برای حفظ خانه هنرمندان به نام هنرمندان و برای هنرمندان جمع شده، به این درخواست این همه شهروند اعتنا نماییم.
منبع: آبنما کار