به گزارش آبنما کار عضو هیات انتخاب گروه ها و آثار سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر ضمن اشاره به حضور موثر هنرمندان موسیقی نواحی ایران در این دوره از برخی دغدغه ها و نگرانی ها سخن گفت.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، محمدعلی مرآتی عضو هیأت انتخاب گروه ها و آثار سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر درباره معیارهای ارزیابی انتخاب گروه ها و آثار اظهار داشت: نوگرایی که ریشه در اصالت داشته باشد یکی از معیارهای مدنظر در انتخاب آثار است. وقتی بحث اصالت می شود، مفهوم این است که هر موسیقی در هر ژانری تابع یک رپرتوار مخصوص به خودش است. نوگرایی در هر دوره مدنظر است. البته نگاه های متفاوتی وجود دارد اما معتقدم موسیقی ها دائماً در حال تغییر هستند. ما بابت تغییراتی که ریشه در هویت های فرهنگی و زبانی دارد نگران هستیم. از نظر من اصالت می تواند نوگرا هم باشد و جذابیت های خودش را داشته باشد و در عین حال با نسل معاصر هم ارتباط برقرار کند.
عضو هیأت انتخاب گروه ها و آثار جشنواره درباره تعدد و تنوع آثار اظهار داشت: آثار جالبی به جشنواره رسیده است. با عنایت به این که شرایط بیماری کرونا هم وجود دارد ولی ما در این دوره با آثار زیادی مواجه بودیم. این آثار مخصوصاً در بخش موسیقی نواحی تنوع زیادی داشت. در مورد آثار موسیقی کلاسیک هم همینطور بود. تنوع و تعدد آثار جالب بود. فکر می کنم یک خرد موسیقیایی جدیدی در نسل جدید به وجود آمده که آنها دوست دارند به موسیقی هایی که هویت شان را نشان داده است هم بپردازند.
مرآتی درباره کیفیت تولیدات موسیقی توضیح داد: ما از دو جنبه می توانیم به کیفیت تولیدات موسیقی نگاه کنیم؛ نخست از جنبه کیفیت نشر و ضبط و تکثیر است که قاعدتاً با عنایت به رشد تکنولوژی در سالهای اخیر، کیفیت متریال آثار روز به روز بهتر می شود. فکر می کنم کیفیت سازسازی در ایران تغییرات عمده ای داشته است. در جنبه دیگر، تکنوازی های خاصی به دست ما رسیده که از سوی جوان های بااستعداد است. ضمن اینکه گروه های جدی از موسیقی دستگاهی در این جشنواره شرکت کرده اند. البته در برخی از آثار نمی توانستم شاخصهای خلاقانه را دنبال کنم و انتظار داشتم آثار خلاقانه ای را از هنرمندان بشنوم اما چنین نبود.
مرآتی اظهار داشت: در دوران گذشته که تولید موسیقی به شکل صفحه بود، خواننده ها، آهنگسازان و نوازنده ها تلاش می کردند یک موسیقی را در یک قالب کوتاه یا تک قطعه کار کنند که از نظر محتوی و تکنیک هم آثار فوق العاده بودند. فکر می کنم در یکی دو دهه اخیر چنین تولیداتی با هشت قطعه در یک آلبوم کار را به تکرار رسانده بود و اتفاقات خاصی در آلبوم ها رخ نمی داد. آثار شاخص در سه یا چهار دهه گذشته در موسیقی دستگاهی یا موسیقی نواحی منتشر می شد به صورت یک داستان یا روندی از مقدمه شروع می شد و مرحله به مرحله آهنگسازان را وادار کرده اند که فقط به چیدمان قطعات بی ربط کنار هم در یک آلبوم روی بیاورند.
این پژوهشگر و آهنگساز موسیقی اظهار نمود: فکر می کنم جبر زمانه و تغییر تکنولوژی سبب این اتفاقات شد و یک رقابتی را به وجود آورده است که خوانندگان روی تک آهنگ شان توجه زیادی کنند. توجه به تک آهنگ ها را به فال نیک می گیرم، گرچه یک رنگ آمیزی صفر تا صد هم دارد. فکر می کنم تک آهنگ می تواند برای موسیقیدان هایی که دغدغه هویت و موسیقی ایران را دارند در تولید و کیفیت آثارشان یک تمرکز جدی را به وجود بیاورد.

منبع: abnamakar.ir