آبنما کار: عبدالحمید قدیریان معتقد می باشد هنرمندان به سبب گیرندگی و دقت نظرشان شاید بیش از دیگران بتوانند در این عوالم سیر کنند و دیده هایشان را تبدیل به تولیدات هنری کنند.

خبرگزاری مهر – گروه هنر- آزاده فضلی: نمایشگاه نقاشی «سوگ آفتاب» متشکل از آثار هنرمندان برجسته انقلابی به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی (ره) سه شنبه ۱۱ خردادماه در گالری عالی حوزه هنری افتتاح شد. در این نمایشگاه ۲۸ اثر از ۱۴ هنرمند نقاش پیشکسوت همچون ایرج اسکندری، کامیار صادقی، مصطفی گودرزی، غلامعلی طاهری، حسن رزمخواه، مرتضی افشاری، علی شیخی، علی اسلامی مقدم، علیرضا خالق دادی، احمد خلیلی فرد، کاظم چلیپا، محمدعلی ترقی جاه و عبدالحمید قدیریان است.
بیشترین تعداد آثاری که در این نمایشگاه به نمایش درآمده از غلامعلی طاهری است که ۲ پرتره و ۲ اثر مفهومی از امام خمینی (ره) است. قدیمی ترین اثر در این نمایشگاه مربوط به سال ۱۳۵۸ و اثر محمدعلی ترقی جاه، تازه ترین اثر مربوط به سال ۱۳۹۸ اثر غلامعلی طاهری با عنوان پرتره حضرت امام (ره) است. بزرگترین اثر به ابعاد ۲۰۰ در ۲۰۰ متعلق به حسین خسروجردی با عنوان رحلت امام است که سال ۱۳۶۸ خلق شده است. همین طور کوچک ترین اثر به ابعاد ۵۵ در ۴۰ متعلق به محمدعلی ترقی جاه با عنوان حکومت اسلامی است که در سال ۱۳۵۸ خلق شده است.
یکی از تابلوهای به نمایش درآمده که بسیار عرفانی و حسی است و در ابتدای ورودی نمایشگاه جانمایی شده است، تابلوی «جمع یاران» اثر عبدالحمید قدیریان است که در خرداد سال ۱۳۶۸ و روزهای ارتحال رهبر کبیر انقلاب خلق شده است. با این هنرمند نقاش پیشکسوت درباره این اثر گفتگویی داشتم که مشروح آنرا در ادامه می خوانید.
عبدالحمید قدیریان هنرمند نقاش که با تابلوی «جمع یاران» در نمایشگاه «سوگ آفتاب» حضور دارد، در پاسخ به این که چه اتفاقی رخ می دهد که اثری اینچنین حسی و عرفانی که مفهوم حضرت امام خمینی (ره) از آن درک می شود، خلق می کنید، به خبرنگار مهر اظهار داشت: یک اصلی در خلق اثر هنری وجود دارد که جای بحث زیادی دارد؛ اما بصورت خلاصه می گویم که هنرمند تا نبیند، نمی تواند تولید نماید و بکشد. معتقدم همه هنرمندان می بینند، اما این که با کدام چشم می بینند متفاوت است.

خدا چشم دل همه همچون هنرمندان را باز می کند
وی اشاره کرد: ما انسان ها از عجایب خلقت هستیم و ابعاد مختلفی داریم؛ برای همین این توان را داریم که از بالاترین عوالم عالم شهود تا نازل ترین عالم را درک و ببینیم. همه ما دارای بعد ماده، دخانی، برزخی، روحی و ملکوتی هستیم. هنرمندان به سبب گیرندگی و دقت نظرشان شاید بیش از دیگران بتوانند در این عوالم سیر کنند و دیده هایشان را تبدیل به تولیدات هنری کنند. این که هنرمند در کدام عالم مستقر است و از آن بهره می برد، به حال و هوای او بر می گردد. اگر در عالم مادی و دنیوی مستقر باشد با چشم سر نگاه می کند و تولیداتش از آن فضای بهره می برد و گرایش این هنرمندان به مثلاً، رئالیسم، ناتورالیسم و حتی هایپررئالیسم … از همین بابت است. اگر هنرمندی با عالم دخان (عالم اجنه و شیاطین) ارتباط پیدا کرده و مستقر باشد، می تواند با چشم جسم دخانی خود آن فضا را ببیند و از آن تأثیر پذیرد و ما در آثارش شاهد فضایی طلسم گونه و شیطانی و تاریک (dark) را شاهدیم. اگر هنرمندی در عالم برزخ مستقر باشد و به تبع آن با چشم جسم برزخی خود در آن عالم سیر کند، ما او را فردی اخلاقی می شناسیم و همان صفات و اخلاق وی در آثارش مشهود است. اگر هنرمندی در عالم ارواح مستقر باشد توان آنرا دارد تا با عالم ارواح ارتباط بر قرار کند و با چشم روحی و تحت تأثیر آن عالم آثارش را خلق کند.
قدیریان با اعلان اینکه لایه ملکوتی، موهبتی از طرف خداست که به هنرمند داده می شود، اظهار داشت: عالم ملکوت بسیار مرتفع و دست یافتن به آن دشوار است و برای هنرمندان زیاد دست یافتنی نیست که در آن سیر کنند ولی خداوند بواسطه رحمتش به همه هنرمندان لطف می کند و لحظاتی آنان را در ملکوت سیر می دهد تا بتوانند با چشم ملکوتی دیده های خودرا در قالب های هنری تولید کنند. از این روست که برخی از آثار یک هنرمند دارای نورانیتی الهی می شود و با بقیه آثار آن هنرمند متفاوت می باشد. البته لازم به ذکر است که درک عوالم فقط مخصوص هنرمندان نیست و همه انسان ها بالقوه این توان اعجاب انگیز را دارند. ولی موضوع از جایی دردناک می شود که خداوند به مشرکین می فرمایند: «چرا به ملکوت خدا نگاه نمی کنید» (أَوَلَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ وَأَنْ عَسَیٰٓ أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ (اعراف ۱۸۵)
زمانی که امام خمینی (ره) به رحمت خدا رفتند، برای مدتی احساس می کردم زیر پایم خالی شده و زندگی ام شکل دیگری پیدا کرد. همه چیز در ذهنم به هم ریخته بود، در آن حال و هوا تحت تأثیر روح ایشان و در حالت خواب و بیداری، این صحنه ای که در تابلو می بینید را دیدم و کشیدم آیا در [فرمانروایی و] مالکیّت [و ربوبیّت ] بر آسمان ها و زمین و هر چیزی که خدا آفریده و این که شاید اختتام عمرشان نزدیک شده باشد با تأمل نظر نکردند؟ [و اگر به قرآن مجید، این کتاب هدایتگر ایمان نیاورند] بعد ازآن به کدام سخن ایمان می آورند؟!) یعنی خداوند از مشرکان توقع دارد تا آنها خودرا با ملکوت هماهنگ کند چه رسد به ما مؤمنین.
چرا جوان امروزی توان درک امام را ندارد
وی با اشاره به تابلوی «جمع یاران» بیان کرد: این تابلویی در همان روزهای پس از ارتحال امام خمینی (ره) کشیده شده است؛ متأسفانه متولیان فرهنگی به سبب قرار داشتن در زیر مجموعه سیاسیون، به ما ابعاد امام (ره) را درست معرفی نکردند و تنها امام را در قد و قواره خود شرح دادند. بدین جهت است که جوان امروز در پازل وجودی امام خانه های خالی بسیاری را می بیند و توان درک او را ندارد. در صورتیکه امام خمینی (ره) برای نسل ما، بسیار فراتر از یک سیاست مدار بود. امام در منظر آنان که به او دل داده بودند، کسی بود که اذن قیامش را از امام عالم (عج) گرفته بود و مجرایی برای اعمال برنامه الهی در این زمان شده بود. امام (ره) به میزان رشدی که کرده بود روحش هم وسعت یافته بود و با روح خود همه ارواح را در خود جای می داد. بنا بر این بود که وقتی در حسینیه جماران خدمت امام (ره) می رفتیم، بمحض این که ایشان وارد حسینیه می شدند اشک از چشمان همه سرازیر می شد، چونکه لطافت و نور ملکوتی ایشان ما را تحت تأثیر قرار می داد و موجب می شد رفتاری ناخودآگاه داشته باشیم.
این هنرمند نقاش پیشکسوت همین طور در ارتباط با شکل گیری این اثر خود اظهار داشت: زمانی که امام خمینی (ره) به رحمت خدا رفتند، برای مدتی احساس می کردم زیر پایم خالی شده و زندگی ام شکل دیگری پیدا کرد. همه چیز در ذهنم به هم ریخته بود، در آن حال و هوا تحت تأثیر روح ایشان و در حالت خواب و بیداری، این صحنه ای که در تابلو می بینید را دیدم و کشیدم. برای لحظاتی دیدم، درخت تنومندی با قدمت بسیار که بر بالای آن صندلی امام قرار دارد و در پیرامون آن خیل عظیم یاران در گرداگرد او جمع هستند و گویا این همنشینی در عالمی دیگر همچنان ادامه دارد. با دیدن و کشیدن این صحنه آرام شدم و این مطلب را درک کردم که همچنان فرصت قرار گرفتن در میان یاران امام (ره) وجود دارد. عظمت امام خمینی به این بود که در سیر سلوکی خود وجود خودشان را پس زندند و چیزی برای خود نمی خواستند، برای همین بود که خدا آن عظمت معنوی را برای ایشان پسندیدند و توانست همه قلب پاک تینتان را تسخیر کند.
وی که در این اثر فضایی حزن انگیز از ارتحال امام خمینی (ره) را تصویر کرده است، توضیح داد: این تابلو دارای حزنی حماسی است. خداوند به ما لطف کرد در چنین دوره ای زندگی نماییم تا فرصت درک چنین روح بزرگی را داشته باشیم. البته متأسفانه و افسوس که بحث نفوذ در مباحث فرهنگی و انحرافات سازمان ‎ یافته پس از انقلاب سبب شد تا امام را یک فرد سیاسی تعریف کردند و این در حالیست که امام خمینی به اذن امام عالم (عج) مجرایی بودند تا خداوند بواسطه ایشان برنامه اش را به سمت ظهور و برگزاری حکومت الهی بوسیله ایشان به انجام برساند.

منبع: abnamakar.ir