به گزارش آبنما کار موزه ملی ملک در ایران برای هم دردی با مردم افغانستان و به یاد میراث دیرینه این دیار که با پیش روی باردیگر طالبان بیم تخریب آن می رود، کتیبه ای سنگی متعلق به هرات را رونمایی نمود.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، بنا بر اطلاعاتی که کتابخانه و موزه ملی ملک منتشر نموده، این کتیبه سنگی احیانا متعلق به بنای خانقاهی در نزدیک هرات بوده که از اواخر دوره تیموری به جا مانده است.
کتیبه به خط ثلث و محقق میرک نقاش به سال ۸۹۷ هجری قمری از جنس شیست خاکستری است. ابعاد کتیبه سنگی ۹.۵×۹۵×۲۷۰ سانتی متر اعلام شده است.
در متن کتیبه آمده است: «شرف اتمام یافت. این منزل مبارک به توفیق خدای تعالی و تبارک تعالی در روزهای سلطنت و خلافت حضرت سلطان زمان و خاقان دوران، حامی بلاد اهل ایمان ابوالغازی [ح…] و احسانه به تلاش جمیل صاحب اعظم مرضی الاخلاق و الشیم افتخار الحجاج و المعمرین زائر مرقد متبرکه حضرت رسول امین و ائمه معصومین صلوه الله علیهم اجمعین […] سنه سبع و تسعین و ثمان مائه.»

از بقایای موجود در سطر اول حرف ح به نظر می آید که منظور «سلطان حسین میرزا بایقرا» است که خراسان جزو سیطره حکومت وی بوده است. همینطور از کتیبه چنین برمی آید عنوان صاحب اعظم به موقعیت صاحب دیوان اشاره دارد. صاحب دیوان در مشاغل حکومتی، جایگاه بالایی داشته است، بخصوص در هنگام دریافت مالیات دفتر صاحب دیوان محلی برای ثروت اندوزی محسوب می شده و چه بسا مقامات دولتی به دنبال کسب چنین مقامی با هم رقابت می کردند.
هدف از ساخت بنا در آن دوره این بوده که خیلی از کارگزاران و صاحب دیوان ها برای حفظ اموال و ثروت و فرار از مالیات و افزایش قدرت و شهرت اقدام به ساخت خوابگاه هایی برای درویشان، صوفیان و کمک به امور خیریه می کردند که این مطلب را غیاث الدین خواندمیر ـ تاریخ نگار ـ در نامه ای به صوفیان نوربخش تایید کرده است. محل نصب این نوع سنگ نوشته ها در دوره تیموری بالای طاق نمای ورودی عمارت بود.
کتیبه سنگی حالا در کتابخانه و موزه ملی ملک نگهداری می شود.