آبنما کار: حمیدرضا صادق زاده معتقد می باشد اتفاق مثبت در سمپوزیوم های مجسمه سازی، قدرت جسارت بخشیدن به مجسمه سازها است و با شرکت در هر سمپوزیوم توان و قدرت مجسمه سازها افزایش می یابد.

حمیدرضا صادق زاده هنرمند مجسمه ساز که در خیلی از سمپوزیوم های مجسمه سازی کشور حضور داشته و الان در یک سمپوزیوم درحال ساخت مجسمه است، درباره فرصتی که سمپوزیوم های مجسمه سازی در اختیار یک هنرمند قرار می دهد به خبرنگار مهر اظهار داشت: سمپوزیوم ها فرصت مغتنمی برای خلق آثار هنرمندان حرفه ای و رشد و پرورش استعدادهای جوان، تجربه اندوزی و تعامل هنرمندان است و بی گمان ارزش افزوده ای هم برای شهر دارد تا المان هایی با نگاه های متفاوت خلق شوند و در فضای شهری جانمایی شوند.
وی اشاره کرد: در ایران مجسمه سازهای حرفه ای و خوبی داریم و با عنایت به این که رسانه ها کمتر به هنر خصوصاً مجسمه سازی می پردازند، ما مجسمه سازها گاه حتی برای خانواده مجسمه سازی کشور نیز ناآشنا هستیم و حضور در سمپوزیوم ها ضمن این که زمینه ای را فراهم می آورد تا با یکدیگر آشنا شویم، سبب تغییر نگاه جامعه نسبت به مجسمه سازی نیز می شود. در حقیقت، با برگزاری سمپوزیوم های موضوعی، زمینه ای فراهم می شود تا در بعضی از شهرها که مجسمه سازها برای ساخت مجسمه با محدودیت های فراوانی روبرو هستند، شرایط تغییر کند و از محدودیت ها کاسته شود.
این مجسمه ساز عنوان کرد: یکی از مزیت های برگزاری سمپوزیوم های مجسمه سازی در نقاط مختلف کشور این است که زمینه ای فراهم می شود تا شهرها هم درگیر برگزاری یک فستیوال هنری شوند و مردم آن شهرها نیز با هنر مجسمه سازی آشنا می شوند. عموم مردم از مجسمه سازی و روند خلق یک اثر ناآگاه هستند اما بازدید از سمپوزیوم این فرصت را در اختیارشان می گذارد تا با مجسمه سازی آشنا گردند.
وی بیان کرد: اتفاق خوبی که با برگزاری سمپوزیوم ها رخ داده، قدرت جسارت بخشیدن به مجسمه سازها است و به نظرم مجسمه سازی موفق است که در هر سمپوزیوم با وسواس و تمام توانش کار کند و با شرکت در هر سمپوزیوم توان و قدرت مجسمه سازها افزایش می یابد.
صادق زاده همین طور اظهار داشت: من همیشه هنگام خلق اثر، با وسواس خاصی کار می کنم و همین موضوع سبب می شود تا در بعضی از موارد اضطراب این را داشته باشم که نکند ابزار لازم برای خلق اثر را نداشته باشم اما خوشبختانه در سمپوزیومی که الان درحال کار هستم، با وجود محدودیت هایی که تحریم ها برای تامین ابزار مورد نیاز مجسمه سازها به وجود آورده، بهترین ابزار موجود در بازار برای کار در اختیار شرکت کنندگان سمپوزیوم گذاشته شده است.
این هنرمند مجسمه ساز در آخر درباره مجسمه ای که درحال کار روی آنست، اظهار داشت: این مجسمه «نخستین درد» نام دارد که این عنوان را از شعری از شاملو وام گرفته ام. زمانی که انسان گرفتار مشکلی می شود بااینکه آن مشکل سبب دشواری های بسیار برای انسان می شود اما همین مشکل به صورتی کمک می نماید تا شخصیت او شکل گیرد و کسی موفق است که بتواند از پس این لحظات دراماتیک موفق بیرون بیاید و بی گمان کسی که مشکل این چنینی را درک کرده، با قبل و بعدش فرق می کند. مجسمه «نخستین درد»، ترکیبی از یک سری مکعب سنگی و پرتره است که حالت ساختمان و دیوار ساخته می شوند و قسمتی از اثر نیز ترک دارد. این مجسمه بسیار پیچیده و فرمیک است و من با این مجسمه که مطمئن هستم از پس ساخت آن برمی آیم می خواهم توانایی خودرا محک بزنم.
حمید رضا صادق زاده متولد ۱۳۶۲ کاشان و فارغ التحصیل کارشناسی مجسمه سازی و کارشناسی ارشد فلسفه هنر است. وی عضو پیوسته انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران است و در کارنامه خود سابقه شرکت در چندین نمایشگاه گروهی مجسمه سازی را دارد. در کارنامه هنری صادق زاده، شرکت در ۱۷ سمپوزیوم بین المللی و ملی مجسمه سازی در اهواز، تبریز، تهران، جزیره کیش و منطقه آزاد اروند دیده می شود و بعنوان هنرمند منتخب در بعضی از این رویدادها مورد تقدیر قرار گرفته است.
طراحی و ساخت مجموعه سردیس های موزه فرش کاشان و ساخت چندین مجسمه شهری برای شهر کاشان از دیگر کارهای صادق زاده به حساب می آید. وی ساخت آثار پرتره از چند تن از هنرمندان و شخصیت های مطرح کشور همچون سردار شهید حسین خرازی، دکتر صادق آئینه وند، شمس لنگرودی و بیژن کامکار را در کارنامه دارد.

منبع: abnamakar.ir