آبنما کار: نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشی یزدان مرعشی پور، هنرمند طیف آسپرگر افتتاح شد، نمایشگاهی که به هنرمندش آرامش را هدیه داده است.
خبرگزاری مهر، گروه استان ها: این روزها اتیسم در دنیا دیگر مسئله منحصربه فرد و پیچیده ای نیست، بلکه یک اختلال است که خیلی از جوامع وجود آنرا فهمیدند و افراد درگیر با آنرا نیز درک کردند. در این روزها دیگر افراد مبتلا به این اختلال دنبال راهی برای ارتباط و ورود به جامعه می گردند تا بتوانند برای جامعه خود مفید باشند و فرصت ظهور پیدا کنند. فرصتی که جوامع به طور معمول سخت در اختیار این افراد قرار می دهند، اما هیچ سد آهنی و غیر قابل شکستنی برای این افراد وجود ندارد.
یزدان مرعشی پور یکی از افراد مبتلا به طیف آسپرگر است که توانسته راه خودرا در هنر بیابد. او که متولد سال ۱۳۷۸ است، با رقص قلم بر روی کاغذ توانسته استعداد خودرا نشان دهد و این روزها موفق به برگزاری نخستین نمایشگاه نقاشی انفرادی خود نیز شده است.
این هنرمند در گفت و گو با خبرنگار مهر درباره چگونگی ورود به دنیای نقاشی می گوید: در دوران کودکانی یک طرح صاف را نمی توانستم بکشم و هیچ تمایلی به نقاشی نداشتم، اما ناگهان جرقه ای در ذهن من زده شد و به طراحی علاقمند شدم. در این راه با کمک مربی ام توانستم طرح های مختلفی را بکشم. طراحی برای من حس آرامش دارد، در زمانی که نقاشی می کنم آنقدر در آن غرق می شوم که حتی اگر کسی من را صدا کند نیز نخواهم شنید. نقاشی به من آرامش داد و از استرس رها کرد، از طرفی احساس بیکاری نیز ندارم و حس می کنم که کار مفیدی را انجام می دهم.
مرعشی پور با اشاره به نمایشگاه آثار خود، ادامه می دهد: در این نمایشگاه نزدیک ۳۰ اثر وجود دارد که در موضوعات اصلی آن حیوانات و طبیعت است. نقاشی ها بیشتر از تخیل و حس خودم نشأت می گیرد، بنا بر این از حیوانات در کار خود زیاد استفاده می کنم؛ حیوانات به من آرامش خاصی می دهند. همین طور از طبیعت نیز در خلق آثار الهام بسیاری گرفتم. از طرفی اهتمام می کنم در کارهایم از رنگ های شاد استفاده کنم و از طیف رنگ های آبی، قرمز و زرد بیش از هر رنگ دیگری بهره برده ام.
او درباره طیف آسپرگر نیز توضیح می دهد: آسپرگر بیماری کمتر شناخته شده در جهان است و افرادی که با آن درگیر هستند به طور معمول رفتارهای کلیشه ای دارند. تنهایی برای این افراد بسیار بد است و باید در اجتماع باشند و سرکار بروند. آنها باید بتوانند کسب درآمد داشته باشند و حساب و کتاب را یاد بگیرند. از سه سالگی خانواده من متوجه اختلال من شدند، اما همیشه در مدرسه رفتم و اهتمام کردم در اجتماع حضور داشته باشم. اما دانشگاه برای من حس غریبی داشت و همیشه اهتمام داشتم بیماری خودرا پنهان کنم.
مرعشی پور خطاب به خانواده هایی که آسپرگر دارند، سفارش می کند: به کودکان خود نگویید که شما مریض هستید، چون اتیسم یک رفتار است و دست بچه نیست. بچه ها باید زیر نظر مربی آموزش ببینند و بتوانند در اجتماع ظهور و بروز داشته باشند.
خانواده ها باید اتیسم را بپذیرند
همچنین نسترن سیستانی، مربی یزدان مرعشی پور درباره اختلال اتیسم طیف آسپرگر می گوید: اختلال اتیسم از پس از دو سالگی در کودکان نمایان می شود، در این زمان کودکانی که با این اختلال دسته و پنجه نرم می کنند امکان برقراری ارتباط چشمی ندارند و به اشیا بی جان علاقه بیشتری نسبت به جانداران و انسان ها نشان می دهند. آسپرگر نیز یک طیف خفیف از اتیسم دسته بندی می شود، کودکان در این حیطه توانایی بالایی در صحبت کردن و حافظه بسیار قوی دارند، اما از طرفی در کارهای جسمانی گرفتار ضعف هایی هستند که با تمرین و تکرار حل می شود.
او درباره نمایشگاه انفرادی نقش یزدان مرعشی پور نیز توضیح می دهد: برای شروع بهبود وضعیت افراد با درگیری هایی نظیر اتیسم و آسپرگر بوسیله هنر و نقاشی در ابتدا تستی به نام «هما» گرفته می شود تا سطح توانایی و استعداد افراد شناسایی شود. بر این اساس برای هر شخص برنامه ریزی می شود، برای یزدان مرعشی پور این فرآیند یک سال طول کشید و امروز نمایشگاه انفرادی نقاشی او برگزار شده است.
سیستانی اضافه می کند: یزدان در ابتدا با ایده گرفتن از نقاشی ها و کشیدن از روی آنها کار خودرا شروع کرد، او برداشت خودرا از نقاشی دارد و هیچ گاه عیناً آنرا کپی نمی کند، او رنگ و نوع نقاشی خودرا انتخاب می کند. درباره نمایشگاه نیز نظر خود او چیدمان و کار کردن به شکل کلاژ بود.
او در پاسخ به این پرسش که نقش خانواده هایی که فرزندانی با اختلال اتیسم دارند چه باید بکنند، تصریح می کند: نخستین و بهترین کار پذیرش این اختلال است، خانواده باید از چهارچوب انکار خارج شده و شروع به آموزش های ویژه برای بچه داشته باشد. این اختلال بسیار وسیع است و هر بچه ها با دیگری متفاوت می باشد، از همین روی خانواده ها نیاز است به مراکز و مربیان اعتماد کنند. این بچه ها ناتوان نیستند و توانایی خاص آنها باید دیده و پرورش داده شود.
منبع: آبنما کار