خراسان رضوی دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران اظهار داشت: فلسفه اقامتگاه های بوم گردی میزبانی شایسته و متناسب با فرهنگ ایرانی و بومی منطقه است و باید اظهار داشت که که ذات این اقامتگاه ها با کمی نگری در تضاد است.
صادق کاظمیان در گفتگو با ایسنا اظهار نمود: اقامتگاه های بوم گردی یا همان خانه های بوم گردی بر مبنای معیارهای جهانی و استقبال داخلی درطی سالهای گذشته در روستاهای ایران آغاز به فعالیت کردند. هدف این اقامتگاه ها حرکت در جهت توسعه پایدار در مناطق روستایی و بافت های تاریخی است.
وی افزود: به این مفهوم که در کنار حفظ معماری و احیاء بناهای تاریخی، فرهنگ و آیین های محلی، خوراک، پوشش مردم، گویش، موسیقی و حفاظت ازمحیط زیست برای افزایش رفاه جامعه محلی از راه ایجاد مشاغل و زنجیره های وابسته به گردشگری اقدامات قابل توجه انجام گیرد. فعالیت این اقامتگاه ها سبب مهاجرت معکوس، رونق روستاها و حفظ صنایع دستی، ابنیه تاریخی و معماری بومی- محلی شده است.
دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران در مورد تاثیرات منفی اقامتگاه های بوم گردی اظهار داشت: اگر در بحث تاسیس اقامتگاه های بوم گردی ظرفیت سنجی و امکان سنجی درست انجام نشود، جامعه محلی و بافت های تاریخی و طبیعی با اثرات مخربی روبه رو خواهد شد. در بعضی مناطق صدور مجوز بیشتر از ضریب تحمل منطقه تاثیرات منفی روی آب، خاک، محیط زیست منطقه و فرهنگ جامعه میزبان گذاشته است. فلسفه اقامتگاه های بوم گردی با گردشگری انبوه در تضاد بوده و حضور انبوه گردشگران در دوره هایی خاص صدمه زاست.
دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران ضمن اشاره به این که خراسان رضوی ظرفیت بالایی در جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی دارد، خاطرنشان کرد: در خراسان رضوی روستاهای بسیاری با جذابیت های تاریخی و فرهنگی داریم که در جهت توسعه گردشگری و احیاء فرهنگ آنها میتوان از اقامتگاه های بوم گردی بهره برد.
کاظمیان افزود: خوشبختانه در سالهای گذشته تمرکز اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان از صدور مجوزهای گسترده به سمت عرضه مجوز برپایه ظرفیت های طبیعی، تاریخی و فرهنگی مناطق مختلف استان تغییر یافته است.
وی افزود: البته با شناسایی ظرفیت مناطق میتوان از صدور مجوز در مناطقی که تعدد مجوز وجود دارد، جلوگیری کرد و در مناطقی که ظرفیت های مغفول وجود دارد سرمایه داران و جامعه محلی را به این کار ترغیب کرد. هم اکنون در استان نزدیک ۱۳۰ اقامتگاه دارای مجوز مشغول به فعالیت هستند و چیزی نزدیک به همین تعداد موافقت اولیه دریافت کرده اند.
دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران اظهار داشت: انتشار کرونا و ضربه ای که به صنعت توریسم وارد کرد، عاملی شد که افراد بدون مطالعه، برنامه ریزی و تحت تأثیر تبلیغات به سمت ایجاد اقامتگاه های بوم گردی نروند و همین عوامل سبب شده که تقاضا برای ایجاد اقامتگاه های بوم گردی در سرتاسر ایران کاهش پیدا کند.
کاظمیان در مورد تعطیلی اقامتگاه های بوم گردی در دو سال قبل تشریح کرد: از تعطیلی اقامتگاه های بوم گردی به دلیل ساختار آنها اطلاع دقیقی وجود ندارد؛ چونکه مدیران خیلی از این خانه ها در آن ساکن هستند و در نتیجه تعداد زیادی از آنها دایر بودند که به معنای فعال بودن آنها نیست. در این زمان ۸۰ درصد این خانه ها فعال نبوده و در زمان کاهش محدودیت ها هم با حداقل ظرفیت پذیرای میهمان بودند.
وی با تکیه بر این که ذات اقامتگاه های بوم گردی با کمیت نگری در تضاد است، اظهار داشت: فلسفه این خانه ها میزبانی شایسته و متناسب با فرهنگ بومی و ایرانی است و همانطور که در خانه ایرانی به میهمان نگاه کمی نداریم در این اقامتگاه ها هم اصول میهمان نوازی به درستی اجرا می شود. برای مثال میتوان گفت در اقامتگاه های بوم گردی به هیچ عنوان از لفظ مسافر یا مشتری استفاده نمی گردد و تمام افراد میهمان خانه های بوم گردی هستند.
کاظمیان افزود: در نهایت بعد از یک دوره که اقداماتی پرشتاب در جهت توسعه کمی تاسیسات گرشگری انجام شد، کل جامعه شامل متولیان حاکمیتی، جامعه محلی و سرمایه گذاران به این نتیجه رسیدند که ذات اقامتگاه های بوم گردی با توسعه پرشتاب و انبوه هماهنگی ندارد.
