به گزارش آبنما کار بیشتر از 15 سازمان مردم نهاد در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری در نامه ای به وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، فعالیت باردیگر دبیرخانه های «نوروز» و «آیین های ملی» را خواهان شدند.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، در این نامه سرگشاده خطاب به عزت الله ضرغامی درباره لزوم فعالیت باردیگر دبیرخانه نوروز نوشته شده است: «نوروز بزرگ ترین، مهم ترین و کهن ترین جشن ایرانیان است، جشنی که دیرینگیِ نامِ آشکارا ایرانی اش به قدیمی ترین زبانِ این حوزه “اوستایی” بازمی گردد و هنوز ایرانیان و ایرانی تباران، هر جای جهان که باشند، آنرا به گستردگی پاس می دارند، خصوصاً مردمانِ ساکن در زمینه تمدنی ایران (کشورهای جنوب غربیِ آسیا) که یا آنرا با اندک تفاوت هایی در آیین های گوناگونش برپا می کنند، یا جشن هایی مشابه دارند که خاستگاه شان به نوروز بازمی گردد. از ین جهت، این جشن که در آن مردمانی از هر آیین و تبار و با هر زبانی حضور دارند قابل قیاس با هیچ مناسبتِ فرهنگی دیگری نیست و در زمانه ای که قدرت های جهانی و فرامنطقه ای، گاه با یاریِ قدرت هایی منطقه ای و حتا بازیگرانی در عرصه خودِ ایران، می کوشند پیوستگیِ تاریخیِ میان این مردمان را بگسلند توجه به آن مسؤولیتی گران است.
اما شوربختانه و حتا بر خلافِ وظائف حاکمیتی کشورهای عضو کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (۲۰۰۳) یونسکو، درباب شناسایی، ثبت، پایش و تخصیص بودجه های سالیانه برای اجرائی کردن اقدامات پاسدارانه برنامه ریزی شده و مدون در مورد مصادیق میراث فرهنگی ناملموسِ ملت ها، خصوصاً آثاری که در لیست آثار جهانی به ثبت رسیده اند و نظر به اینکه «نوروز» اولین اثر ثبت شده در لیست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو بوده که به مدیریت ایران و همراهی کشورهایی که شمارشان در سال ۲۰۱۶ به ۱۱ کشور رسیده و همچنان کشورهای دیگری را در صف برای پیوستن به این پرونده باارزش جهانی دارد، دبیرخانه دائمی ای در این مساله در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شکل نگرفته تا عهده دارِ این وظایفِ حاکمیتی باشد و از این فرصتِ تاریخیِ گرانقدر برای گسترشِ فرهنگ صلح و آشتی و نزدیک سازیِ فرهنگیِ این کشورها بهره برده و فضا را بر برخی کوشش های محدودگرایانه و یارکشی های جدایی افکنانه ببندد.
گفتنی است در سالهای ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ دو دبیرخانه با عنوان های «نوروز» و «آیین های ملی» در اداره کل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی در امتداد عمل به وظایف حاکمیتی یاد شده و بصورت تخصصی در سرفصل های مورد اشاره فعالیت داشتند که متأسفانه فعالیت آنها از سال ۱۳۹۷ به دلایلی نامعلوم متوقف شده است. از ین جهت، ما انجمن های مردم نهادِ کوشا در این عرصه، از آن مقام خواستاریم ترتیبی در نظر گرفته شود تا با همکاری و همراهیِ سمن های فرهنگی و صاحب نظران حوزه فرهنگ و آیین، این دبیرخانه ها فعالیت خودرا از سر بگیرند و از اقدامات غیراصولی و در بسیاری موارد مخرب جلوگیری شود و از توان نیروهای علاقمند در راه صحیح و برمبنای برنامه های مدون و ساختارمند برای پاسداری و ترویج میراث فرهنگی ناملموس کشور و افزایشِ پیوندهای آموزشی و گردشگری با کشورهای عضوِ پرونده نوروز استفاده گردد.
این جای خالی باعث شده است دیگر کشورها درحال برنامه ریزی و ایجاد ساختارهایی این چنینی برای آیین های مشترک مان باشند که سبب نارضایتی اهل فرهنگ و خُسرانی ملی خواهد شد.»
آیین باستانی «نوروز» هشتم مهرماه ۱۳۸۸ با عضویت هفت کشورِ ایران، جمهوری آذربایجان، هند، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و ازبکستان با عنوان یک پرونده مشترک در لیست میراث ناملموس یونسکو ثبت گردید. در آذرماه سال 1395 کشورهای افغانستان، عراق، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان نیز به این پرونده مشترک پیوستند و بدین سان آیین نوروز مشترک بین 12 کشور در یونسکو ثبت گردید.
اسامی امضاکنندگان این نامه و درخواست کنندگان نزد ایسنا محفوظ است.

منبع: abnamakar.ir