به گزارش آبنما کار از چگونگی برگزاری مراسم نوروز در زمان اشکانیان اطلاعات زیادی در دسترس نیست اما در منظومه «ویس و رامین» در ارتباط با این دوره اشاراتی کوتاه به مراسم نوروز شده است.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، بنیاد فردوسی شاخه توس در سلسله نوشتارهایی به مرور آیین نوروز در طول تاریخ پرداخته و درباره نوروز در زمان اشکانیان نوشته است: «درباره نوروز (نوروژ، نک روژ، نوک روژ) و سنت های وابسته بدان تا چند دهه قبل منابعی قدیمتر از دوره ساسانیان – که به دست نویسندگان مسلمان نوشته شده بود – وجود نداشت.
با کشف بایگانی های دولتی اشکانیان بر روی چوب توز و چرم نبشته در «کوه مغ تاجیکستان» و بر سفال نبشته ها – که در خرابه شهر نسا (در ۱۸ کیلومتری شمال غرب عشق آباد) به دست آمد – و با ترجمه و کشف رمز بعضی قسمت های آن معلوم شد که نوروز در دوران شاهنشاهی اشکانیان و روزهایی قدیمتر از دوهزار سال پیش، در آغاز بهاران بوده است. از شواهد چنین برمی آید که مراسم نوروز – بخصوص در بین عامه مردم – به صورتی گسترده و بااهمیت جشن گرفته می شده است.
ابراهیم پورداوود درباره نوروز در این دوره می نویسد: «پس از دوره سلوکی هر چند که اشکانیان، اقوام ایرانی تبار و زرتشتی کیش بودند ولی تسلط ۸۰ ساله یونانیان در آنها اثر کرده و در مورد آداب و رسوم ایرانی بی قید بودند. اما در اواخر این دوره ۴۷۶ ساله باردیگر ملیت ایرانی قوت گرفت.» از چگونگی آیین های نوروزی در روزگار اشکانیان آگاهی نداریم؛ اما میتوان اندیشید که برگزاری مراسم نوروز – همانند جشن مهرگان – در نزد همه مردم رایج بوده است.
در منظومه زیبای «ویس و رامین» سروده فخرالدین اسعد گرگانی، اشاراتی بسیار کوتاه به مراسم نوروز در دوره اشکانیان شده است. منظومه دلکش ویس و رامین را گرگانی [در حدود سال ۴۴۶ هجری] از زبان پهلوی به پارسی دری برگردانیده است. این داستان در ارتباط با دوره اشکانیان است.

منبع: abnamakar.ir