عبدالله امیدوار، از نخستین جهانگردان ایرانی در سن ۸۹ سالگی در کشور شیلی دارفانی را وداع گفت.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، عبدالله امیدوار درحالی که یکی از پیشگامان جهانگردی معاصر در ایران است، در شیلی، کشوری که سال ها در آن زندگی می کرد، بعنوان نمادی از سینمای شیلی معرفی شده است. مرکز فرهنگی لاموندا در سانتیاگو شیلی که عبدالله امیدوار یکی از پایه گذاران و همکاران آن بوده است، با تایید خبر درگذشت او، اعلام نمود که شیلی با یکی از نمادهای سینمای خود خداحافظی کرد.
در بیانیه این مرکز فرهنگی که صبح جمعه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۱ به وقت تهران، منتشر نموده، آمده است: «عبدالله امیدوار (۲۰۲۲ – ۱۹۳۲) تهیده کننده و فیلمسازی بود که به بیشتر از ۱۰۰ کشور جهان سفر کرد و بیشتر از ۱۲۰ فیلم مستند ساخت. وی در ۸۹ سالگی درگذشت و ما امروز با نمادی از سینمای شیلی خداحافظی می نماییم.»

«عبدالله امیدوار»، حدود ۶۸ سال پیش، همراه برادرش «عیسی» به سرزمین های ناشناخته در قاره آمریکا، آفریقا و قطب جنوب و شمال قدم گذاشت. سفر کم نظیر این دوبرادر ماجراجو از سال ۱۳۳۳ خورشیدی شروع شد. آنها نخست یک سفر هفت ساله با موتورسیکلت «ماچلس» انگلیسی به قدرت cc ۵۰۰ که روی گلگیر چرخ جلوی آن شعار «همه متفاوت، همه خویشاوند» نوشته شده بود، داشتند و بعد هم یک سفر سه ساله را با اتومبیل سیتروئن دو سیلندر که هنگام بازگشت از سفر اول، شرکت سیتروئن فرانسه آنرا هدیه داد، انجام دادند.
عبدالله امیدوار در انتها این ماجراجویی کاوشگرایانه‌ی ۱۰ ساله در قاره ی سیاه، جنوبگان (قطب جنوب)، آسیا، قطب شمال، اروپا، آمریکا و استرالیا، در کشور شیلی ساکن شد و به حرفه سینما پرداخت، حالا از او بعنوان یکی از نمادهای سینمای شیلی یاد می شود. عیسی امیدوار بعد از آخر آن سفرها به ایران برگشت و همین جا ماندگار شد. در کاخ سعدآباد موزه ای به برادران امیدوار اختصاص داده شده که داشته های و یادگاری های خود از ماجراجویی ۱۰ ساله را به معرض نمایش گذاشته اند و ماجرای این سفرها در کتابی به نام «سفرنامه برادران امیدوار» به قلم عیسی و عبدالله انتشار یافته است.
برادران امیدوار، پیشگامان جهانگردی معاصر و همینطور از نخستین جهانگردان ایرانی شناخته می شوند.

منبع: آبنما کار