آبنما کار: تکیه دزاشیب (سیدالشهدا) یکی از تکیه های قاجاری محله شمیران است. قدمت آن در حدود 120 سال تخمین زده می شود و یکی از تکیه های قدیمی شهر تهران به شمار می آید که همچنان نقش عزاخانه را دارد.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، «تکیه دزاشیب» سال ۱۳۸۴ در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است. گفته می شود این تکیه که ابتدا مسجد کوچکی بوده در دوران ناصرالدین شاه قاجار با همت مردم محله و رضا قلی خان مجدالممالک ـ از رجال قاجار ـ به ساختمان فعلی تبدیل گشته است.
ساختمان تکیه شامل دو تالار و تعدادی طاق نمای دو طبقه است. در گذشته هر یک از طاق نماهای تکیه در اختیار یکی از طایفه های دزاشیبی بود و هر طایفه قبل از شروع محرم طاق نمای مخصوصش را زینت می داد و اسباب و وسایل پذیرایی و چایی در این طاق نماها آماده می کردند. پس از اختتام عزاداری، طاق نماهای ضلع غربی تکیه را باز می کردند و تکیه به یک بازارچه محلی تغییـر کاربری می داد. در این تکیه، کتیبه های قرآنی و روایت «نادعلی» و ترکیب بند محتشـم کاشانی و اسباب و ابزارهای عزاداری، مانند علامت و طوق وجود دارد که زیبایی های آنرا دوچندان کرده است.
در تالار شاه نشین آن با طاق نماهای مختلف، یک حوض مرمری وجود دارد و در یکی از این طاق نماها نخل قدیمی تکیه که جایگزین نخستین نخل «تکیه دزاشیب» است، قرار دارد. در گذشته نخل گردانی یکی از آیین های عزاداری تکیه دزاشیب بود که این روزها دیگر خبری از آن نیست و فقط بصورت نمادین در روز عاشورا در فضای تکیه نخل را به گردش درمی آورند.
در اوایل دوره پهلوی دوم، به همت حاج محمدعلی عباسی معروف به حاج یخچالی برای این تیکه که تا آن زمان سقف نداشت، سقف شیروانی ایجاد می شود، اما سقف فعلی این تکیه قدیمی در دهه هفتاد توسط استاد «محمود کاظمی» تولید شده است.
«تکیه دزاشیب» با همان سروشکل قدیمی هنوز هم میزبان مراسم های با شکوه عزاداری در روزهای محرم است. همین طور هر روز نماز ظهر و شب در این حسینیه راه اندازی.

منبع: abnamakar.ir