به گزارش آبنما کار، بیست و چهارمین قسمت از مجموعه نمایش رادیویی آیینه اقوام به معرفی آیین های رمضانی مردم استان سیستان و بلوچستان و همینطور برخی آیین های مردم یزد، کازرون و بوشهر اختصاص دارد.
دریافت 26 MB
به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، «آیینه اقوام» عنوان مجموعه نمایش رادیویی به روایت و کارگردانی زنده یاد مهرداد عشقیان است که سفری به دنیای آئین های رمضان در ایران زمین است. این مجموعه ۳۰ قسمتی از تولیدات اداره کل هنرهای نمایشی رادیو است که به پیشنهاد و همراهی ایوب آقاخانی در خبرگزاری مهر منتشر می شود.
ماندانا اصلانی، راضیه مومی وند، ماندانا محسنی، غلامحسن تسعیری، محمد یگانه، محمد آقامحمدی بعنوان بازیگر این مجموعه حضور دارند و دیگر عوامل مجموعه رادیویی «آئینه اقوام» هم عبارتند از نویسنده: سهیلا خدادادی، محقق: ناصر ملاییان، افکتور: نرگس موسی پور، صدابرداران: پیروز صدرایی و محسن جوادی، تهیه کننده و سردبیر: ناهید گودرزی.
بیست و چهارمین قسمت «آیینه اقوام» با مدت زمان ۲۸ دقیقه و ۵۶ ثانیه با سفر به استان سیستان و بلوچستان به آئین های مردم این استان و همینطور آیین هایی از مردم کازرون، بوشهر و یزد در ماه مبارک رمضان می پردازد.
بیست و چهارمین روز سفر در آئین های رمضان در ایران زمین را این چنین آغاز می کنیم:
«زندگی یه وقتایی مثل یه خواب می مونه، یه خواب که دلت نمی خواد بیدار شی و ببینی که خوابه. یه خواب که شیرین و دوست داشتنیه. تو روزا و شب هایی که گذشت زندگی برای من مثل یه خواب شیرین بود. سفر به دل آئین ها و فرهنگ مردم ایران در ماه رمضان چشمم رو به دنیای جدیدی باز کرده، دنیایی پر از عشق و معنویت و ایمان، پر از صداقت و پاکی و صفا.»
«چانگال» شیرینی محلی منطقه سیستان و بلوچستان است که بیشتر در ماه رمضان تهیه می شود. این شیرینی با خرما، خمیر نیمه پخته و روغن حیوانی محلی پخته می شود.
«بت ماش» هم یکی از غذاهای سنتی است که در ماه رمضان پخته می شود. البته این غذا در زمستان هم پخت می شود. برخی معتقدند که هر کس در زمان سحر بت ماش بخورد دیگر گرسنه نمی گردد.
«تیموش» هم نانی است که در ماه رمضان برای سحر و افطار پخت می شود. «پکوره» هم نانی است که در سفره افطار استفاده می شود و شامل آرد گندم، گشنیز و ادویه های معطر است.
در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان مردم از روستاها و شهرهای مختلف به بازارهای بزرگ می روند و به خرید لباس و مواد خوراکی و شیرینی می پردازند. همینطور زنان سیستان و بلوچستان چند روز پیش از عید سعید فطر حنا می خرند و روز پیش از عید آنرا آماده می کنند که این حنا یه حنای مخصوص و محلی است. وقتی حنا آماده شد زنان و دختران به دستان خود حنا می بندند که این امر نشان دهنده جشن و شادی است.
در این روز از سفر راوی از رسم «خونریزی سی پاره» مردم کازرون در ماه مبارک رمضان برای ما می گوید. در این رسم افرادی که نیت یا نذری دارند از شب اول ماه رمضان مراسم قرائت قرآن را برگزار می کنند و پس از ختم قرآن، بانی مجلس گوسفندی را قربانی می کند و گوشت آن بین نیازمندان تقسیم می شود.
همچنین راوی می گوید که در خورموج بوشهر رسم بر اینست از اول ماه رمضان مردم در مسجد هر روز یک جزء از قرآن را قرائت کنند و هر قاری که سوره «الرحمن» نصیبش شود باید به یمن این موهبت به دیگران ولیمه بدهد چونکه معتقدند سوره «الرحمن» بسیار پرفضلیت و به هر کسی که برسد شگون دارد و برکت.
در روز عید سعید فطر در استان سیستان و بلوچستان، مردان لباس نو به تن کرده و به همراه بچه ها به «عیدگاه» می روند که محل برگزاری نماز عید فطر است. مراسم تبریک گفتن و حلالیت طلبیدن عید سعید فطر در استان سیستان و بلوچستان ۳ روزه است. پس از رفتن مردان به «عیدگاه»، زنان در خانه لباس سوزن دوزی شده و نو را به تن می کنند و با پخت غذا و شیرینی در انتظار همسران خود می مانند.
در بخش دیگری از روز بیست و چهارم سفر «آیینه اقوام»، راوی از رسم «شب دوستی» مردم یزد می گوید که طی این رسم جوانان و نوجوانان یزدی در شب بیست و هفتم ماه رمضان گرد هم جمع شده و یک نفر را که صدای خوبی هم داشت بعنوان سرکرده انتخاب می کردند. این گروه پسربچه ای را چادر نمازی به سر داشت با خود به در ۷ نفر حاجی می بردند. پسربچه به در می کوبید و وقتی صاحبخانه پاسخ می داد سرمرد شعرهایی را می خواند. صاحبخانه هم هدایایی را بین بچه ها تقسیم می کرد.
عکس از محمود میربزرگ است.

منبع: abnamakar.ir