آبنما کار: مدیرکل امور هنری بنیاد شهید و امور ایثارگران درباره ی وضعیت مشارکت و هم افزایی بین نهادها و دستگاه های مختلف فرهنگی درباب گفتمان انقلاب اسلامی به ارائه نقطه نظرات خود پرداخت.

خبرگزاری مهر -گروه هنر-فریبرز دارایی؛ بیش از ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گذشته و جای خالی یک سیاست گذاری مشخص و مدون از طرف مدیران فرهنگی و هنری برای پرداختن به این مورد و مفاهیم در رابطه با آن در زمینه های هنری احساس می شود.
این امر در زمینه هنر ایران شامل سینما و تئاتر مشهود است و با وجود این که سازمان ها و نهادهای مختلف نظیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، بنیاد روایت فتح، بنیاد فرهنگی هنری رودکی، معاونت فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران، وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم طبق وظایف خود باید در زمینه های فرهنگی و هنری حضوری تأثیرگذار داشته باشند و به مفاهیمی چون انقلاب اسلامی بپردازند اما طی دهه های اخیر شاهد برنامه ریزی و سیاستی مؤثر در این خصوص نبوده ایم.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بعنوان متولی هنر در کشور نتوانسته یک سیاست گذاری مشخص در این حوزه داشته باشد و از طرفی با موضوع هایی چون انقلاب اسلامی به صورت مناسبتی و مقطعی برخورد کرده است.
از سوی دیگر سایر سازمان ها و نهادهایی که نامشان ذکر شد نیز به صورت جزیره ای و بدون برنامه ریزی مشخص و مؤثر فقط در مناسبت ها و برای ارائه آمار به این مورد پرداخته اند.
این روند سبب شده تا سطح کیفی آثار معدود ساخته شده با موضوع انقلاب اسلامی ایران و مفاهیم در رابطه با آن، که موضوعات اجتماعی را نیز شامل می شود، دارای سطح کیفی قابل قبولی نباشند. نگاه مقطعی مدیران، مسؤلان و تصمیم گیرندگان فرهنگی سبب شده تا تولیدات هنری، سینمایی و تئاتری در این عرصه با انگ «سفارشی» همراه شود و همین مساله سبب دافعه ای برای حضور هنرمندان نسل های مختلف و تولید آثار نمایشی باکیفیت قابل قبول شده است.
نکته قابل تأمل اینست که چرا طی ۴ دهه مدیریت کلان فرهنگی و هنری کشور به یک سیاست گذاری مشخص و مدون برای تولیدات آثار هنری همچون آثار تئاتری با موضوع انقلاب اسلامی، گفتمان انقلاب اسلامی و بطور کل مفهوم انقلاب اسلامی نرسیده و نهادها و مراکز مختلف بدون داشتن سیاستی مشخص در مناسبت های مرتبط به تولید آثار سفارشی پرداخته اند، در حالیکه وجود یک سیاست گذاری مشخص و مدون موجب می شود این مفهوم و مفاهیم در رابطه با آن در طول سال و توسط هنرمندان نسل های مختلف در تولیدات هنری مدنظر قرار گیرد.
از این رو و جهت بررسی چرایی شکل نگرفتن چنین روندی در زمینه سینما و تئاتر برگزاری سلسله نشست هایی با مدیران و مسؤلان نهادها و مراکز ذکر شده در گروه هنر خبرگزاری مهر مدنظر قرار گرفت که در چارچوب پرونده ای با عنوان «سهم گفتمان انقلاب از صحنه تئاتر» درحال پیگیری و انتشار است.
اولین نشست در این خصوص با حضور حمید نیلی مدیرعامل انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت و مدیرعامل سابق انجمن هنرهای نمایشی ایران اداره کل هنرهای نمایشی برگزار شد و دومین نشست میزبان علی عطایی مدیر امور هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران شد که خود از هنرمندان تئاتر است که سالهای متمادی در این هنر فعالیت نموده و در حوزه تئاتر دفاع مقدس هم فعالیت مستمری داشته است. در سومین نشست به گفتگو با کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و از هنرمندان و فعالان عرصه تئاتر پرداختیم. حال در چهارمین نشست نیز علی مختاری مدیرکل امور هنری بنیاد شهید و امور ایثارگران در این خصوص به ارائه نظرات خود می پردازد.
* جایگاه گفتمان انقلاب اسلامی ایران در حوزه سینما و تئاتر موضوع مدنظر ما است. آیا در این ۴ دهه به لحاظ تولیدات در رابطه با این مورد به درستی برنامه ریزی و اقدام شده است؟ آیا مدیران و مسؤلان فرهنگی برنامه ریزی درستی برای توجه به گفتمان انقلاب اسلامی در زمینه هنر داشته اند؟ چرا پس از گذشت این همه سال هنوز نهادهای مختلف فرهنگی و هنری به صورت جداگانه و مقطعی فعالیت نموده اند و هیچ وقت مشارکت و هم افزایی مناسبی برای گفتمان انقلاب اسلامی در زمینه هنر نداشته اند. از دیدگاه شما بعنوان یک مدیر فرهنگی و هنری چرا هم افزایی در این حوزه صورت نگرفته است و همه به دنبال موازی کاری و برگزاری جشنواره های مختلفی هستند که فقط شکل آماری دارند و خروجی با کیفیتی به لحاظ محتوا و تأثیرگذاری ندارند؟
این یک زاویه نگاه است یعنی این که با چه عینکی نگاه نماییم. تصور من اینست که در مقاطع مختلف هم افزایی داشته ایم و راهبرد نظام بوده است. شاید در دوره هایی فراز و نشیب داشته ولی مسیری که طی شده مسیری بوده که بهترین اتفاق ها رقم خورده است.

اینکه الان این سؤال مطرح می شود بخش اعظمش در ارتباط با شرایط و جنگ ترکیبی ای است که در آن قرار گرفته ایم و ضرورت زمانه ایجاب می کند راهبردی تر، عمیق تر و هماهنگی از پیش تعیین شده پیش برویم.
سیاست های کلان نظام مشخص است و اگر به سیاست های کلان فرهنگی مقام معظم رهبری رجوع نماییم مسیر مشخص است و باید ریل را در راه درست قرار دهیم.
ما کشوری هستیم با انبوهی از خرده فرهنگ ها، آداب و رسوم و روایت های درون گفتمان آن اقوام. مقرر است این روایت ها در زمینه هنر وارد نماییم که بر خلاف خیلی از ممالک و کشورها روایت هایی اصیل و از جنس انسانی، اخلاقی و اسلامی است. حفظ کردن این خرده فرهنگ و روایت ها رنگین کمان ایران اسلامی را شکل می دهد. ما اگر روی توسعه و عدالت فرهنگی کار نماییم و این آداب و رسوم و روایت ها در زمینه هنر به منصه ظهور برسانیم یک رنگین کمان فرهنگی متفاوتی را شاهد خواهیم بود که تهاجم فرهنگی قدرت مقابله با آنرا ندارد.
آنقدر این فرهنگ اصیل است که تهاجم فرنگی و تکنولوژی و مدرنیته نتوانسته خدشه ای زیاد و جدی به آن وارد کند و نسبت به سایر جوامع لطمه پذیری کمتری داریم. اگر با کشورهای دیگر مقایسه نماییم لطمه های کمتری به فرهنگ ما وارد شده است و دلیلش همین اصالت و غنای فرهنگ ایرانی اسلامی است.
البته نکته شما هم نکته درستی است. اگر با ریل اصلی نظام که سیاست های ابلاغی فرهنگی حضرت آقا است پیش برویم اتفاقات درست سریع تر رخ دهد و بسیاری از چالش هایی که امروزه در کشور شاهد می باشیم برطرف شوند.
در بحث موازی کاری هم بعنوان مثال این نکته مطرح می شود که چرا وقتی جشنواره فیلم و تئاتر فجر، سینماحقیقت، مقاومت و کودک و نوجوان را داریم باید جشنواره ایثار را هم برگزار کنیم؟ اتفاقاً جشنواره بستری است برای عرضه و نمایش آثاری که با یک گفتمان ساخته شده اند که در اینجا گفتمان ما فرهنگ ایثار و شهادت است. هنرمند عصری را در یک گفتمان خلق می کند نیاز به بستری مناسب برای ارائه یک اثر دارد. اگر این امر را محدود به یک یا ۲ جشنواره نماییم، به لحاظ عرضه و نمایش محدودیت ایجاد می نماییم.
هر چه قدر بستر برای رشد، بروز و نمایش آثار خلاقانه هنرمند ایجاد نماییم شهامت و جسارت هنرمند را برای تولید اثر در این حوزه بیشتر می نماییم. وقتی هنرمند ببیند که شرایط و بستر مناسب برای عرضه اثری که برای یک گفتمان تولید کرده فراهم نیست به سراغ تولید اثر در سایر موضوعات و گفتمان هایی می رود که امکان و بستر بیشتری دارند.
من این امر را موازی کاری نمی دانم. فکر می کنم دستگاه هایی که به دنبال ترویج فرهنگ و گفتمان هستند باید بستر و عرصه نمایش و دیده شدن آثار را هم فراهم نمایند.
* وقتی هر کدام از این نهادها بودجه ای که دارند در حالی که شرایط بودجه تئاتر و سینما و بطور کل هنر مناسب نمی باشد، با یک هم افزایی و متمرکز شدن روی پشتیبانی از تولید آثار هنری می توانند عملکرد بهتری داشته باشند. هم اکنون هر کدام از نهادها نظیر بنیاد شهید و امور ایثارگران، شهرداری تهران، حوزه هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت جداگانه و جزیره ای کار می کنند.
چه تضمینی وجود دارد که همه این بودجه ها یک کاسه شود؟ چه تضمینی وجود دارد که عدالت فرهنگی ایجاد شود؟ این هم افزایی نیست بلکه محدود کردن است. توان اجرائی و تنوع موضوعی و همین طور ضریب نفوذ هم محدود می شود. با این تعدد که حساب شده است هم توان اجرائی و هم ضریب نفوذ و هم تنوع موضوعی بیشتر است.

در گفتمان فرهنگ ایثار و شهادت بنیاد شهید فعال است و مطابق قانون دستگاههای فرهنگی هم باید ۱۰ درصد تولیدات شان در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت باشد. این امر فضا برای تولید و نمایش بیشتر و هم گفتمان سازی بوجود می آورد. من موافق محدود کردن فعالیت ها نیستم.
ما می توانیم در بنیاد شهید جشنواره برگزار نکنیم. آیا برگزار نکردن جشنواره به ما در گفتمان سازی کمکی خواهد کرد؟
* بله، به سمت تولیدات باکیفیت بروید.
ما تولید داریم.
* تولیداتی که برخی جشنواره ای تاریخ مصرف دار هستند!
تولیدات ما جشنواره ای نیست و بر مبنای گفتمان ایثار و شهادت است. این تولیداتی که اتفاق می افتد فقط باید در یک بستر و یک جشنواره نمایش داده شوند؟ ما کشوری بزرگ با فرهنگی چندین هزارساله هستیم، کشورهایی که قدمت شان ۲۰۰ یا ۳۰۰ ساله است تعدد تولیدات، موضوعات و جشنواره ها را دارند برای اینکه این فرصت و فضایی است برای صدور گفتمان های مدنظرشان. ما امروز جشنواره های مان را در زمینه بین المللی تعریف می نماییم برای اینکه برقراری خط رسانه ای جبهه مقاومت با گفتمان فرهنگ ایثار و شهادت برای ما مهم می باشد.
معتقدیم امروز در یمن، سوریه، لبنان، عراق و فلسطین و کشورهای حوزه مقاومت روایت های مردمی در حوزه ایثار، جهاد، شهادت و مقاومت روایت های ماندگاری است که باید ثبت گردد و توسط هنرمندان همان کشورها باید این گفتمان سازی صورت گیرد. این اتفاق نیاز به بسترسازی دارد.
ما از نظر موضوعی چند جشنواره با موضوع ایثار، جهاد و شهادت داریم؟ گفتمان ایثار، جهاد، شهادت و مقاومت یکی از گفتمان های اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران است. در سال هایی که گذشته هنوز راجع به شهید همت، خرازی، زین الدین، فکوری و دقایقی، حاج کاظم رستگار و فرماندهانی که هر کدام شان الگویی انسانی اسلامی برای نسل حاضر، نسل های آینده و نسل جوان مان هستند فیلم نساخته ایم.
* فکر می کنید دلیلش چیست؟
بخشی به نداشتن فیلمنامه و روایتی که به خوبی بتواند این الگوهای رفتاری را برای نسل حاضر و نسل های بعدی نشان دهد، برمی گردد. الان ما بجای این که بگوییم چرا انجام نشده به دنبال انجام این کارها هستیم. ما باید زمینه و بستر فعالیت هنرمندان خلاق و متعهد انقلابی را فراهم نماییم تا در این حوزه تحقیق، پژوهش و نگارش انجام دهند و یک الگوی واقعی و اثرگذار را برای نسل حاضر و نسل های بعد بازنمایی و بازتعریف کنند.
در بخش تولید این اتفاق افتاده است اما این تولید بستر نمایش و عرضه هم می خواهد که تلویزیون، سینما، وی او دی ها و جشنواره ها بستر عرضه و نمایش هستند. هر کدام از این قهرمان های واقعی که معتقدم الگوهای انسان ساز هستند اگر در کشورهای دیگر بودند هزاران فیلم درباره ی شان ساخته شده بود.
الان ما به دنبال مشارکت هستیم و در تولید فیلمها صد در صد ورود نمی نماییم و بستری را فراهم نموده ایم تا دیگر نهادها نیز مشارکت داشته باشند. این اتفاق رقم خواهد خورد و این هم افزایی که مدنظر شما است شکل خواهد گرفت.

ما باید منیت را هم حذف نماییم. شهدای ما منیت نداشتند و هر چه بودند برای خدا و اسلام بودند. به این شکل هم افزایی و گفتمان سازی راحتتر شکل خواهد گرفت.
* این که باید با مشارکت به تولید آثار هنری باکیفیت برسیم در جهت همان هم افزایی است. این که پس از ۴ دهه چرا هنوز به این مشارکت و بعنوان مثال طبق گفته شما هنوز نتوانسته ایم درباره ی خیلی از شهدا و فرماندهان هشت سال دفاع مقدس فیلم و آثار هنری تولید نماییم. اشاره کردید به کشورهایی که با قدمتی ۲۰۰ تا ۳۰۰ ساله تعدد جشنواره و موضوعات و گفتمان ها را دارند. در کشور ما تعدد جشنواره هایی که در طول یک سال در سرتاسر کشور برگزار می گردند بسیار زیاد است. این جشنواره ها عدالت فرهنگی را برقرار نمی کند برای اینکه بودجه ای صرف جشنواره می شود و هنرمندان و گروه ها پس از پایان جشنواره به حال خود رها می شوند تا دوره بعدی جشنواره برگزار گردد. ما هنوز طی ۴ دهه گذشته نتوانسته ایم آثار هنری باکیفیت و قابل توجه در زمینه گفتمان انقلاب اسلامی و ارائه آن در کشورهای دیگر و حوزه مقاومت تولید نماییم. جشنواره فیلم ایثار برگزار شد و تولیدات جشنواره های دیگر در این جشنواره نمایش داده شدند.
البته تولیدات جدید هم داشتیم.
* مدنظر آثار با کیفیت هستند. هر نهادی فقط مایل است خودش به تنهایی برای خودش کار کند و آمار بسازد.
شما بعنوان تهیه کننده فیلم ساخته اید. این فیلم اگر فقط در یک جشنواره نمایش داده شود برای شما خوشایند است یا این که در جشنواره های دیگر هم نمایش داده شود؟
* اکران عمومی فیلم مهم می باشد نه فقط نمایش در جشنواره.
وقتی یک فیلم را در ۳ بستر جشنواره ای ارائه می دهید در معرفی یک اثر پرارزش عمل کرده اید. وقتی مقرر است وارد گفتمان در سطح جهانی شویم، حتما باید بسترهای لازم در درون گفتمان انقلاب اسلامی فراهم نماییم و بعد به سراغ سایر کشورها برویم. وقتی یک فیلمساز چه ایرانی چه فلسطینی یا لبنانی ببیند که بستر برای ارائه اثر هنری در گفتمان فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت فراهم است راحتتر به آن گفتمان ورود می کند. عرصه هنر یک عرصه هزینه بر است و برای فیلمساز مهم می باشد که اثرش ارائه شود.
* این درست است ولی منظور ما اینست که این گفتمان در ابتدا باید به درستی در داخل کشور ایجاد شود. ما چقدر توانسته ایم طی ۴ دهه گذشته گفتمان انقلاب اسلامی را در زمینه هنر به درستی ایجاد و به تولید آثار قابل توجه بپردازیم؟ ما نقص داریم. در سال فرهنگ مدیران فرهنگی و هنری و سیاستگذاران عرصه فرهنگ هیچ همکاری و هم افزایی در جهت آن سال نداشتند. چند اثر هنری طی ۴ دهه گذشته با مشارکت نهادهای فرهنگی به صورت مشترک ساخته شده است؟ اگر بوده به تعداد انگشت های ۲ دست نیست. هنرمندان کشورهای دیگر به این مورد نگاه می کنند که آیا ما که جشنواره ای درباره ی یک گفتمان برگزار می نماییم خودمان چه آثار باکیفیتی در این حوزه تولید کرده ایم. وقتی اشاره می شود که متن باکیفیت درباره ی موضوع های در رابطه با گفتمان انقلاب اسلامی و فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت نداریم به این خاطر است که طی ۴ دهه نهادهای فرهنگی در مشارکت با هم اقدام به ایجاد بستر مناسب برای پژوهش و نگارش متون هنری در راستای تولید آثار باکیفیت نداشته اند.
ما چند کار را در دست انجام داریم که یکی پرونده خوانی شهدا است که توسط هنرمندان و اهل قلم صورت می گیرد تا از دل این پرونده خوانی ها سوژه ها و روایت های درست و واقعی سالهای ایثار، جهاد و شهادت در هشت سال دفاع مقدس بیرون کشیده شود. در زمینه نمایش در تلاش هستیم نقالی سیره شهدا اتفاق بیفتد. گروههای تئاتر در مدارس شاهد و گلزارهای شهدا آثاری که اجرا می کنند درباره ی همان شهدایی است که در گلزارها آرمیده اند.
ثبات مدیریت در فرهنگ خیلی مهم می باشد. کار فرهنگی کار کوتاه مدت نیست. این اتفاقات ضدفرهنگی که در جامعه می افتد حاصل یک یا ۲ روز نیست بلکه از زمان مبارزات حضرت امام (ره) آغاز شد. اسرائیل شاخ و برگ رژیم صهیونیستی است و ریشه در آمریکا و اروپا است. این ها به مردم خود هم رحم نکرده اند. چند دهه است که حضرت آقا درباره ی تهاجم فرهنگی هشدار داده اند. در حوزه فرهنگ حتما ثبات مدیریت لازم است. چراغ راهنما سیاست های فرهنگی حضرت آقا است و اگر همه روی آن ریل حرکت نماییم همه گره ها باز می شوند.
در حوزه فرهنگ و هنر با قشری اهل مطالعه و فرهیخته مواجه هستیم که باید به درستی به سمت گفتمان انقلاب اسلامی که همان انسان سازی است، هدایت نماییم. با هنر باید سجایای انسانی و متعالی هدف آفرینش انسان را به جامعه منتقل نماییم که همان خصوصیتی است که شهدا داشتند. هنر ما شامل سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی هنری انسانی است.
فکر می کنید در جهت گفتمان انقلاب اسلامی می توانیم به سند و چشم اندازی بین نهادهای مختلف برسیم؟
سند و چشم انداز داریم و سیاست های کلان فرهنگی سند و چشم انداز است و ما باید به آنها رجوع و عمل نماییم.
* منظور سند و چشم انداز مشارکت بین وزارت فرهنگ و ارشاد، شهرداری، حوزه هنری و بنیاد شهید است. همه نهادها به موضوعات آماری و شعاری نگاه می کنند و به همین خاطر جشنواره محور شده ایم و کارهای اصولی صورت نمی گیرد. ما تعدد آثاری را داریم که اکثراً تأثیرگذار نیستند و فقط جشنواره ای هستند. برای اینکه نهادها گمان می کنند با برگزاری جشنواره ها وظیفه شان را انجام داده اند و به کار ریشه ای نپرداخته اند. هر نهادی فقط می خواهد بگوید که من در فلان حوزه کار می کنم. چرا وقتی تهاجم فرهنگی وجود دارد ما به سراغ کارهای ریشه ای و تولیدات باکیفیت و اثرگذار نمی رویم و فقط به برگزاری جشنواره ها بسنده می کنیم؟ وقتی بستر تحقیق و پژوهش از طرف نهادی فرهنگی فراهم گردد و هنرمندان بر طبق این روند به تولید متون باکیفیت بپردازند، آثار با کیفیتی تولید خواهند شد. در کنار این روند برگزاری جشنواره نیز ایرادی ندارد برای اینکه این آثار در رویدادهای مختلف ارائه می شوند.
اینکه این کارها انجام نشده است را همه می دانیم و باید در جهت انجام آنها اقدام نماییم. در بنیاد شهید چند اتفاق را رقم زده ایم. نگارش چند فیلمنامه درباره ی شهدا در دست تحقیق و نگارش است. سریال «بچه زرنگ» که از شبکه دو پخش گردید کار مشترکی بین بنیاد شهید و شبکه دو بود. برای این سریال ما در ستاد و مرکز مشارکت نکردیم بلکه به اداره کل بنیاد شهید خراسان رضوی ابلاغ و کار در آن استان انجام شد و بنیاد شهید خراسان رضوی با نظارت ستاد با شبکه دو قرارداد منعقد کرد.
بخش عظیمی از تولیدات مان در استان ها اتفاق می افتد. خیلی از هنرمندان فعال ما اهل شهرها و استانهای مختلف کشور هستند و شناخت بیشتری نسبت به شهدا و الگوهای رفتاری که ما به دنبال اش هستیم، دارند. اگر مقرر است مشارکت صورت بگیرد به استان ها می سپاریم. علاوه بر این که وظیفه داریم زیست شهدا را بعنوان الگوهای رفتاری و انسانی موفق به نسل بعدی معرفی نماییم، نسبت به خرده روایت هایی که درون مردم و لایه های مختلف مردمی در دهه ۶۰ و اوایل انقلاب شکل گرفت، تعهد داریم برای اینکه جنس این خرده روایت ها از جنس فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت است؛ پدر و مادرهایی که در پشت جبهه هم پای فرزندان خود در جبهه های جنگ تحمیلی، از خودگذشتگی و ایثار کردند.

تولیدات ما فقط روی معرفی سیره شهدا متمرکز نیست بلکه روی خرده روایت هایی که از جنس ایثار هستند و در درون مردم اتفاق افتاده اند نیز توجه داریم.
* این تولیدات فقط در حوزه سینما است یا در حوزه های دیگر هنر هم هستند؟
هم در حوزه سینما، هم در حوزه نمایش و هم در حوزه موسیقی است. ما نمی توانیم بستر موسیقی و سرود را رها نماییم برای اینکه جزو بسترهایی است که اقبال عمومی دارند و بسترهای مناسبی برای ترویج گفتمان انقلاب اسلامی در دل آحاد جامعه هستند. سرود «سلام فرمانده» به لحاظ محتوا و مضمون خلوصی داشت که از مرزهای ایران عبور کرد و صدور گفتمان انقلاب اسلامی را در آمریکا و اروپا و کشورهای مقاومت انجام داد.
ما وارد مرحله ای شده ایم که نظم نوین جهانی اتفاق می افتد که محور آن جبهه مقاومت است که قلب و ریشه جبهه مقاومت، ایران است. ما بعنوان اهالی فرهنگ و هنر در این نظم نوین جهانی چه نقشی را می توانیم ایفا کنیم؟ این بسته به اینست که نسبت خودمان را با انقلاب اسلامی پیدا نماییم و هر کسی بسته به این نسبت می تواند در جامعه در راستای اشاعه گفتمان انقلاب اسلامی، فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت و تعریف حقایق انقلاب اسلامی گام بردارد. ما در تعریف حقایق انقلاب اسلامی اهمال کرده ایم که توسط رسانه های دروغ پرداز بیگانه این حقایق تحریف می شوند. حقایق انقلاب اسلامی شامل مفاهیم گفتمان، ایثار و شهادت، رابطه امام (ره) و امت، زیست شهیدانه، ایثار اجتماعی می شود و ما بعنوان اهالی فرهنگ و هنر باید در بازنمایی و بازتعریف هنرمندان این حقایق نقش ایفا نماییم.
* در بنیاد شهید در حوزه پژوهش چه برنامه هایی دارید؟
ما به بازخوانی پرونده های شهدا پرداخته ایم. تولیدات را با سرعت آغاز کرده ایم و درحال انعقاد قراردادهای مشارکتی هستیم. معتقدیم حتما در تولید محصولات فرهنگی با دستگاههای فرهنگی دیگر مشارکت نماییم و دست همکاری خودرا به سمت تمامی دستگاه ها دراز کرده ایم. چشم اندازمان برقراری خط رسانه ای جبهه مقاومت در کشورهای حوزه مقاومت است تا بتوان تولیدات مشترک را با روایت های مردمی از گفتمان ایثار، جهاد، شهادت و مقاومت ایجاد کرد.
جشنواره ها را از پایتخت جدا کردیم و به استانهای دیگر منتقل کردیم و به دنبال برگزاری همزمان جشنواره ها در کشورهای حوزه مقاومت هستیم. ریاست عالی بنیاد تفاهمنامه ای را با ۶ کشور حوزه مقاومت تنظیم و امضا کردند که این اتفاق فضا را برای تولیدات مشترک فراهم می آورد.
واکنش های خوبی هم از طرف هنرمندان کشورهای مقاومت برای تولید آثار مشترک داریم.
همچنین راه اندازی اتحادیه فیلمسازان یا هنرمندان کشورهای اسلامی را در دستور کار داریم که خیلی مهم می باشد. تولید نمایش های ترکیبی در کشورهایی نظیر سوریه، فلسطین، عراق و لبنان در بازگویی حقایقی که در این کشورها در حوزه مقاومت اتفاق افتاده است برای نسل جوان، بسیار اثرگذار خواهد بود.
در حوزه موشن گرافی تولیدات خوبی اتفاق افتاده است. پیگیر وی او دی هم هستیم که راهبردش ترویج فرهنگ ایثار، جهاد، شهادت و مقاومت هستیم و تولیدات در این حوزه هم داریم.
* امیدواریم اتفاق ها و حمایت ها در طول سال مستمر باشد و فقط منوط به جشنواره ها نباشد. بعنوان مثال اجرای آثار گروههای نمایشی شهرهای مختلف فقط به جشنواره ها ختم نشود و در طول سال اجرا داشته باشند و حمایت شوند.
این اتفاق افتاده است و گروههای شرکت کننده در جشنواره ها اجرای عمومی در شهرها و استانهای خود دارند. ما هنرمندان جوان خلاق و بسیار خوش فکری را در شهرستان های مختلف کشور داریم که نیازمند حمایت هستند. این حمایت صورت می گیرد تا شاهد تولیدات قابل توجهی در حوزه فرهنگ ایثار و شهادت باشیم.
عرصه دیگری هم که باید به آن بازگردیم عرصه مساجد است. در دهه ۶۰ تمام امور از راه مساجد انجام می شد و مساجد به علت اشرافی که روی محلات دارند بسیار در پر کردن خلاءهای فرهنگی تأثیرگذار هستند.

منبع: abnamakar.ir