به گزارش آبنما کار، ۲ اثر پژوهشی موسیقایی در چارچوب برخی فعالیتهای انجام گرفته در مدرسه عالی موسیقی و ۲۰ دونوازی برای سازهای ایرانی طی روزهای گذشته در دسترس مخاطبان موسیقی ایرانی قرار گرفته است.
به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، ۲ اثر پژوهشی – موسیقایی در چارچوب برخی فعالیتهای انجام گرفته در مدرسه عالی موسیقی اثر مرحوم علینقی وزیری و بازنویسی شهرام آقایی پور و ۲۰ دونوازی برای سازهای ایرانی اثر شیما شاه محمدی طی روزهای گذشته در دسترس مخاطبان و علاقه مندان موسیقی ایرانی قرار گرفته است.
«در عالم موسیقی و صنعت – چهار کنفرانس به ضمیمه مقاله صنایع ظریفه» اثر علی نقی خان وزیری با بازنویسی، ویرایش، یادداشت ها و تحلیل شهرام آقایی پور عنوان کتابی پژوهشی در حوزه تاریخ موسیقی ایرانی است که اخیرا توسط نشر ماهور پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.
در توضیح این اثر پژوهشی آمده است:
علینقی وزیری بعد از مراجعت از اروپا، در اسفند ۱۳۰۲ مدرسه عالی موسیقی را افتتاح نمود. چون از بدو تاسیس مدرسه، ارکستر آن مورد استفاده عموم واقع نشده بود؛ وزیری تصمیم گرفت تا در تیر ماه ۱۳۰۴ بمناسبت اختتام دوره اول تحصیلات شاگردان مدرسه عالی موسیقی، چهار کنسرت جهت استفاده ی عموم ترتیب دهد.
خالقی در کتاب «سرگذشت موسیقی» می نویسد: «وزیری چون دید با شنوندگان بیشتری سر و کار خواهد داشت چهار خطابه تهیه کرد که هر یک از آنها را در یکی از کنسرت ها به صورت کنفرانس، ضمن نغمات، موسیقی ایراد کند تا بدین وسیله بتواند در اطراف موسیقی که هیچگاه تا آن وقت مردم چیزی در رابطه با آن نشنیده بودند، صحبتی کند.»
او در این خطابه ها چارچوب فکری و چشم انداز اهداف آینده خویش را به شکل خلاصه و منسجم به اهل فرهنگ آن زمان اعلان کرد. این خطابه ها نهایتا در آبان ماه ۱۳۰۴ به تلاش سعید نفیسی به چاپ رسید و مجموعه حاضر علاوه بر بازنشر متن اصلی متضمن شرح و تحلیلی بر آن خطابه هاست.
فراگیری شیوه های متفاوت نوازندگی در یک کتاب
کتاب «۲۰ دونوازی برای سازهای زهی ایرانی» با گردآوری، تنظیم و اجرای شیما شاه محمدی هم عنوان اثر تالیفی دیگری است که طی روزهای اخیر در دسترس پژوهشگران و علاقه مندان موسیقی ایرانی قرار گرفته است.
در توضیح این اثر آمده است:
کتاب حاضر تلاشی برای آموزش هم نوازی سازهای زهی ایرانی و تربیت شنوایی هنرجویان در این حوزه است. در این مجموعه قطعاتی از موسیقی ملل و هم موسیقی مردمی و کلاسیک ایرانی با استفاده از روشهای فنی بین المللی سازهای زهی و فنون مختص موسیقی ایرانی، به سبب آشنایی با شیوه های متفاوت نوازندگی و هم نوازی، تنظیم شده است.
در نمونه صوتی، که در لوح فشرده ضبط شده، از ۲ ساز قیچک سپرانو (با کوک دو سل دو سل) و قیچک آلتو (سل دو سل دو) استفاده شده است اما هنرجویان دیگر سازهای ایرانی هم می توانند این بخش ها را با سازهای خود بنوازند.
منبع: آبنما کار
