به گزارش آبنما کار، مهدی طاهری هنرمند عکاس در رابطه با خلاقیت و نگاه انقلابی در عکاسی توضیحاتی ارائه نمود.
مهدی طاهری هنرمند عکاس و مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی خلاقیت و نگاه انقلابی در عکاسی به مفهوم دگرگونی و توجه به تحولات بیرونی بیان کرد: در هر مقطعی از زمان، هنرمندان باتوجه به شرایط جامعه و دگرگونی های اجتماعی خودشان را تطبیق می دهند و دوست دارند با زبان روز با مردم صحبت کنند؛ این مساله در شعر به صورتی بروز می کند و در نقاشی و دیگر هنرها هم به صورتی دیگر. عکاسی هم همچنین است اما تفاوتی دارد؛ قسمتی از هنرها از درون هنرمند شروع می شوند اما در عکاسی، گاهی مسیرش برعکس است برای مثال در مقاله های تصویری چیزی در ذهن عکاس داریم و موضوعی در بیرون اتفاق می افتد که باید اینها به هم پیوند زده شود تا نتیجه بدهد. فکر می کنم کسی که بخواهد نگاهی خلاقه به تحولات داشته باشد، ابتدا باید خودش صاحب فکر باشد و تحولات را درک کرده باشد.
وی اظهار داشت: درباره ی نگاه انقلابی در عکاسی نیز همین گونه است و عکاس باید ابتدا تغییر و تحولات و شرایط جامعه را خوب درک کرده باشد و برای ثبت آنها بصورت تأثیرگذار، باید دغدغه ذهنی نیز داشته باشد همچنان که وقتی شاعری، شعری انقلابی می سراید حتما دغدغه ای اجتماعی او را مجاب به سرودن آن می کند. عکاسی نیز همچنین است و ممکنست در طول سال ها نوع عکاسی فرد برمبنای شرایط جامعه تغییر کند و خلق های جدیدی رخ دهد. وقتی این نوع دانش و شناخت در هنرمند به وجود آید و ابزار نیز در اختیار باشد، تحول نیز اتفاق خواهد افتاد.
طاهری درباره ی عکاسی در فضای شهری و انتخاب سوژه ای برای عکاسی در شهر تهران، بیان کرد: تهران شهری بسیار بزرگ و متنوع است که شامل محله هایی با بافت قدیمی، مدرن، زیبا، زشت و هویت های بصری متفاوت می باشد. عکاسی در تهران سخت است؛ چونکه بواسطه شلوغی بسیار، آرامشی که باید برای عکاسی فراهم باشد، اتفاق نمی افتد و شاید همیشه برای عکاسی فرصتی پیش نیاید.
وی همین طور در مورد انتخاب سوژه عکاسی از بین بافت قدیمی و مدرن شهر تهران اظهار داشت: هر کدام از اینها می تواند سوژه باشد اما چون من به طور معمول توجهم به میراث فرهنگی و جنبه مردم شناسی است، بیشتر به سمت عکاسی اجتماعی و معماری سنتی و کهن که دلچسب خودم است، گرایش دارم اما در فضای شهری، کسب وکار و معماری مدرن، سوژه هایی بسیار عالی برای عکاسی وجود دارد.
این مدرس عکاسی در پاسخ به این که آیا عکس مستند مقبول تر است یا عکس کارگردانی شده، اظهار داشت: همه انواع عکاسی مورد تأیید است، همانطور که نمی توان گفت نقاشی رئال بهتر است یا سوررئال. هر هنرمندی در فضایی که کار می کند، مورد تأیید است. در عکاسی مستند اجازه دخل و تصرف در واقعیت موجود را نداریم ولی ژانرهای خلاقه ای در عکاسی داریم که می توانیم حتی ده ها عکس را با هم ترکیب نماییم مثل فتومونتاژ. همه این انواع عکاسی در فضای تخصصی خودش مورد قبول است اما این که اگر در عکس مستند، دستکاری نرم افزاری صورت گیرد اشکال وارد است.
طاهری درباره ی این که کدام یک از انواع عکاسی در رساندن پیام صریح تر عمل می کند، اظهار داشت: نمی توانیم به این صراحت بگوییم که کدام عکس، پیامش را سریع به مخاطب منتقل می کند. عمده کار من عکاسی مستند است اما نمی توانم به این صراحت بگویم که پیام را به مخاطب سریع منتقل می کند بلکه این نوع عکاسی علاقه مندی من است و هنرمندانی که در عرصه فاین آرت و خلاقه کار می کنند، هر کدام ارزش های هنری و بصری خودشان را دارند.
