به گزارش آبنما کار، حسام الدین سراج اظهار داشت: تواضع و مهربانی استاد اکبر گلپایگانی واقعا زبان زد خاص و عام بود؛ بسیار فروتن و مهربان بودند و تعامل ایشان با دوستان و مردم خیلی خوب بود.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، زنده یاد گلپا که از آخرین های نسل طلایی موسیقی گل هایی شناخته می شد و سال ها مردم ایران با صدای او خاطره داشتند، عصر شنبه ۱۳ آبان ماه بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت و فقدان او برای اهالی موسیقی ایرانی و دوستدارانش خبری غم انگیز بود.
حسام الدین سراج (خواننده موسیقی اصیل ایرانی) درباره ضایعه درگذشت زنده یاد «گلپا» به ایسنا اظهار داشت: درگذشت استاد اکبر گلپایگانی را به همه عزیزان هنردوست و عاشقان فرهنگ و هنر ایرانی تسلیت عرض می کنم. من از زمان نوجوانی از صدای ایشان خاطره دارم. در آن زمان خواننده های بزرگی مثل استاد ایرج (حسین خواجه امیری) و استاد گلپایگانی با عنوان گلپا، استاد عبدالوهاب شهیدی، استاد محمودی خوانساری، استاد بنان و استاد شجریان، خوانندگان بزرگ آن دوره بودند که در برنامه های گلهای جاویدان، برگ سبز و سایر برنامه های آواز و موسیقی ایرانی که تهیه و پخش می شد، شرکت داشتند و همیشه برای نوجوان ها و جوان هایی که به دنبال آواز بودند، الگو بودند.
او ادامه می دهد: من از چند نفر از دوستان اهل موسیقی که با استاد نورعلی برومند ارتباط داشتند، شنیده بودم که استاد گلپایگانی عصای دست استاد برومند و دائما همراه ایشان بودند. استاد گلپایگانی در یادگیری ردیف از استاد برومند کوشا بودند به همین جهت خیلی از علاقه مندان آواز اعتقاد داشتند که استاد گلپایگانی از سرآمدان ردیف در روزگار خود بود اما شیوه ایشان دقیقاً شیوه منطبق بر «ردیف» یعنی روشی که تقلید صرف از ردیف باشد، نبود و به سمت دیگری رفت. استاد گلپایگانی را شاید امروز بیشتر به واسطه ترانه های ایشان بشناسند اما وی در آواز هم بسیار قوی بود و برخی از آوازهایی که آن زمان از ایشان شنیده می شد، زمزمه مردم کوچه و بازار بود.
سراج در همین راستا آواز «مست مستم ساقیا دستم بگیر» را بعنوان نمونه آشکار ذکر می کند و می گوید: به هر حال ملاحت صدای گلپا و قدرت آوازی ایشان و سلیقه خاص ایشان در انتخاب شعر و ترانه ها مجموع هویت گلپایگانی یا پدیده آواز معاصر بعنوان اکبر گلپایگانی یا گلپا را می سازد.
او در انتها می گوید: در نوجوانی و جوانی از صدای ایشان بهره می بردم ولی این اواخر توفیق داشتم که به اتفاق دوستان به خدمت ایشان برسم. تواضع و مهربانی ایشان واقعا زبان زد خاص و عام بود. بسیار فروتن و مهربان بودند و تعامل ایشان با دوستان و مردم خیلی خوب بود. ان شاءالله که روح ایشان همیشه در آرامش باشد.