آبنما کار: ارکستر ملی ایران از مجموعه های تحت پوشش بنیاد فرهنگی هنری رودکی روز پنجشنبه بیست و چهارم اسفند ماه تازه ترین کنسرت خودرا در تالار وحدت تهران برگزار می نماید.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، آخرین کنسرت ارکستر ملی ایران از مجموعه های تحت پوشش بنیاد فرهنگی هنری رودکی در سال ۱۴۰۲ ساعت ۲۱: ۳۰ روز پنجشنبه بیست و چهارم اسفند ماه در تالار وحدت تهران انجام خواهد شد.
در این کنسرت که با رهبری میهمان مازیار ظهیرالدینی از نوازندگان با سابقه ویولن پیش روی مخاطبان قرار می گیرد، بخشهایی از آلبوم «دیورتیمنتو» اثر احمد پژمان آهنگساز و موسیقی دان پیشگام کشورمان و چند آهنگ خاطره انگیز از مهران روحانی آهنگساز نوگرای موسیقی کلاسیک پیش روی مخاطبان قرار می گیرد.
آلبوم «دیوِرتیمِنتو» تازه ترین اثر کلاسیک احمد پژمان است که خصوصیات سبکی آن به مانند سایر آثار این هنرمند است. دیورتیمنتو یک کلمه ایتالیایی به مفهوم تفریح و سرگرمی است. این اصطلاح از قرن بیستم توسط آهنگسازان کلاسیک برای کارهای نه چندان جدی به کار می رود. نام این آلبوم خود نوعی شوخی است برای اینکه که موسیقی در این آلبوم نه ساده، بلکه در حد خود پیچیدگی دارد و مخاطب خاص خودرا می طلبد. این آلبوم شامل چندین قطعه برای کوینتت زهی است که ملودی غالب قطعات آن برمبنای موسیقی ایرانی است.
«نوستالژیا – دلتنگی ها» به آهنگسازی مهران روحانی نیز قطعه ای در سه موومان است؛ موومان اول با نام «قرمز و رنگ عشق» برمبنای تم مشهور الهه ناز اثر اکبر محسنی نوشته شده است. موومان دوم با نام «رنگ سفید» برمبنای تم مشهور «سنگ خارا (دشتی)» از علی تجویدی پرداخته شده و موومان نهایی «رنگ سبز پرچم» برمبنای تم مشهور بهار دلنشین اثر روح الله خالقی تولید شده است.
پژمان با آنکه بیشتر با نام آهنگساز فیلم شناخته می شود در حقیقت آهنگسازی کلاسیک است. در موسیقی او فضای غالب موسیقی رمانتیک با سازبندی غربی است که ملودی های ایرانی و بعضاً سازهای شرقی در جای جای آثار او یافت می شوند.
مهران روحانی نیز همچون آهنگسازان پیشگام موسیقی کشورمان است که تحصیلات خودرا در مقطع دکترای آهنگسازی از کشور انگلستان به انتها رسانده است. این درحالی است که یادگیری موسیقی نزد هنرمندانی چون هرمز فرهت، محمدتقی مسعودیه، علیرضا مشایخی و توماس کریستیان داوید قسمتی از پیشینه روحانی را در حوزه موسیقی تشکیل می دهد.
وی همچون هنرمندانی است که اثر «سرناد جوانی» را در ۱۷ سالگی با الهام از «سرناتانوتورنا» اثر موتسارت اما در مایه شوشتری ایرانی تصنیف کرد.
این هنرمند در سال ۱۳۵۱ بعد از گرفتن مدرک لیسانس از دانشکده هنرهای زیبا برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. بعد از بازگشت ارکستر بزرگی به وجود آورد و تهیه برنامه «موسیقی کلاسیک» رادیو را به عهده گرفت. او با ساخت چندین قطعه پیانویی همچون «سوئیت خانوادگی»، «مونولوگ»، «دیالوگ»، «سوئیت آینه ها»، واریاسیون روی تم صبا، مجموعه «استیل ها»، «انوانسیون های دوصدایی»، «شوپینیانا» و آثار مجلسی و ارکسترال از آهنگسازان نوگرا است.