گفتگوی آبنما کار با نوازندگان اخراجی ارکستر سمفونیک تهران ماجرای ۵ ساز شکسته که با نابلدی به ایران نرسید

آبنما کار: خبر اخراج 40 نوازنده از ارکستر سمفونیک تهران یکی از پر سر و صداترین اخبار موسیقی در چند ماه اخیر بود؛ اتفاقی که هر چند حرف و حدیث های بسیاری در پی داشت اما در نهایت با دستور فوری وزیر ارشاد برای بازگشت این 40 نفر بنظر می رسد که ختم به خیر شد.
مهدی کلانتری (مایستر کنترباس ارکستر سمفونیک)، ماکان خوی نژاد (مایستر ویلنسل)، پژمان اختیاری (نوازنده آلتو) و رامین براتی (نوازنده ترومبون) به عنوان نمایندگان نوازندگان اخراج شده که جلسه ای را نیز یا وزیر فرهنگ برگزار کرده بودند، حالا طی نشستی در خبرگزاری ایسنا درباره ی آن چه تا کنون به آنها گذشته است، صحبت کرده اند.
این گفتگوی مفصل را در ادامه می خوانید:
من دوست دارم در درجه اول یک روایتی داشته باشیم از اتفاقاتی که در طول این مدت برای ارکستر سمفونیک افتاد؛ بیایید کمی مبسوط تر درباره ی این ماجرا صحبت نماییم. قضیه آزمون از نوازندگان چه بود و چه اتفاقی افتاد؟
مهدی کلانتری: شاید بهتر باشد به سال ۱۳۹۸ برگردیم؛ وقتی که آقای منوچهر صهبایی (رهبر میهمان ارکستر) یکسری مسائل داخلی ارکستر را بصورت علنی بدون هماهنگی با بنیاد رودکی و حتی نوازندگان روی صحنه اجرا بیان نمود. او اول کنسرت خطاب به مردم اظهار داشت: رهبری که پیش از من بوده از ایران فرار کرده و من الان بجای ایشان آمده ام و با یک حال بدی هم آمده ام!
او به شهرداد روحانی اشاره داشت و وانمود کرد که انگار بر سر نوازندگان منت گذاشته است. در صورتیکه ایشان نخستین شخصی بود که تا به او پیشنهاد رهبری ارکستر را کردند، خیلی با اشتیاق رهبری ارکستر سمفونیک را پذیرفت؛ در این حدود ۲۰ سالی که من در ارکستر سمفونیک هستم، ایشان همیشه خیلی دوست داشت به تمرینات ارکستر بیاید.
منظورتان با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن است؟
کلانتری: بله؛ دقیقا. البته ایشان به حاشیه عادت دارند؛ یعنی هر موقع به ارکستر آمده اند، حاشیه را با خودشان آورده اند. حتی در سال ۸۶ هم یکسری از نوازنده ها را اخراج کردند و آن موقع نوازندگان سکوت کردند. بسیاری از آن هایی که رفتند، نوازنده های بزرگ و حرفه ای ارکستر بودند که آنها هم بریدند. ما آن موقع کوچیک تر بودیم و متوجه این اتفاقات نبودیم که بطورمثال چرا این نوازنده ها دارند، می روند!
تا این که رسیدیم به اتفاقات اخیر و آقای صهبایی باردیگر همین کار را کردند و الان یک ارکستری تشکیل شده که بااینکه تمام نوازنده ها عزیز دل ما هستند و نوازنده های بزرگ تر هم بینشان هستند اما ارکستر فعلی بیش از نوازندگانی تشکیل شده که اصلا توان اجرای ارکستری ندارند. در امتحان اخیر هم ما ندیده ایم که نمره شان چند شده؟ اما خروجی قابل توجهی نداشتند.
ماکان خوی نژاد: ببینید، بطور کلی امتحان گرفتن از ارکستر به این شکل نیست؛ یک چارت جهانی وجود دارد که همه ارکسترهای دنیا از این راه اداره می گردند. من هم ۱۲، ۱۳ سال پیش که به ارکستر آمدم، کنار مایستر می نشستم. پس از سه، چهار سال جای نفر اول نشستم. همه ما همچنین پیش رفته ایم و این سیر درست کار است. بعد بزرگ ترها کنار می روند و به تدریس مشغول می شوند و جوان ترها که آن موقع ما بودیم و الان بچه های جوان تر هستند، جایگزین می شوند. این یک مقوله جهانی و چارت کلی است. اگر هم در این بین کسی نتواند بیاید، دیر بیاید یا بهر دلیلی از پس کارش برنیاید یا بازنشسته شود، جایش خالی می شود و فقط برای آن صندلی امتحان برگزار می گردد.
ماکان خوی نژاد

منبع: