به گزارش آبنما کار، نمایشگاهی با عنوان «جناس موزه ای» برای آن که تعامل هنر معاصر و موزه را به نمایش بگذارد، در تالار هنر و زندگی موزه ملک برگزار شده است.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، تالار هنر و زندگی موزه ملک برپایه این خط سیر شکل گرفته که چگونه هنر در فرهنگ و زندگی ایرانی اشکال مختلفی به خود گرفته و همواره درحال گفتگوی بینافرهنگی بوده است؛ گفت و گویی با گذشته و دنیای معاصر خود در هر زمان. ازاین رو می تواند منبع الهام و گفتگوی هنری معاصر هم باشد. بر این اساس در تعامل با هنرمند معاصر، مریم عابدی رویدادی با عنوان «جناس موزه ای» را در این تالار شکل داده است.
او همزمان با کار هنری، دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات موزه است که در رساله خود به دنبال تعامل هنر معاصر و موزه ها بوده است تا از این راه بتوان ظرفیتهای هنر معاصر را برای پویایی موزه ها به کار گرفت.
عابدی به واسطه آثاری شناخته می شود که از راه ساختارشکنی و بافت نوارهای بومِ نقاشی به منظور رسیدن به ترکیبات هندسی و معماری خلق شده اند. آثار او نه معماری است و نه مجسمه، نه نقاشی است و نه فرش بافی و دست بافته های زنانه، بلکه جایی میان همه این هاست؛ جایی که فرم طاق ها و آجرچینی های ایرانی با زیبایی شناسی سرزمین ها و سنت های معماری ادیان غرب و شرق پیوند می خورد و آثاری بی زمان از منظر ساختار و فرم را شکل می دهند.
این خصوصیت که نقطه عطفی در ایده نمایشگاه هنر و زندگی در بازتعریف مفهوم خانه ایرانی بعنوان نمایشگاهی از تاریخ، جغرافیا، عقاید، طراحی ها و حتی ارتباطات با دیگر فرهنگ ها، قومیت ها و ادیان است، این دفعه روایتی جدید را از راه نمایش آثار مریم عابدی میان اشیاء موزه فراهم نموده است. جایی که ما را به تأملی باردیگر فرامی خواند تا رشته های مشترک زندگی مردم امروز و روز گذشته و آینده سرزمین مان را به هم ببافد.
«جناس موزه ای» پروژه ای است که در آن اثر هنری معاصر میان اشیاء موزه چیدمان شده است. در این فضا موزه به مثابه یک متن خوانده می شود که در آن هم آوایی اشیاء موزه در کنار آثار معاصر به شکل گیری معناهای متعدد کمک می نماید. به بیان دیگر نمایشگاه هنر و زندگی در اینجا بعنوان واسطه ای عمل می کند که حس رازآلودگی را در هم نشینی مسجعی فرا می خواند که روی زیبای چیزها در کنار حقیقت روزمره مان نشان داده شود.

منبع: abnamakar.ir