به گزارش آبنما کار تهمینه میلانی در حالی مبادرت به برگزاری نمایشگاه سه روزه نقاشی در گالری آریانا کرده است که پرونده حاشیه های نمایشگاه سال قبل اش در گالری ایوان، همچنان در جامعه تجسمی مفتوح است.
خبرگزاری مهر -گروه هنر-آزاده فضلی: نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشی های تهمینه میلانی با عنوان «فیلم هایی که نساختم» شهریور سال قبل در گالری ایوان برپا شد و به واسطه ابهام در کپی برداری او از برخی آثار هنرمندان دیگر، غائله ای به پا کرد که هنوز زبانه های آن آرام نگرفته و انتقادات نسبت به آن ادامه دارد.
با این حال این روزها دومین نمایشگاه انفرادی نقاشی این سینماگر ایرانی در گالری آریانا در حال برگزاری است. افتتاحیه این نمایشگاه «سه روزه!» جمعه ۶ اردیبهشت ماه در آریانا با حضور برخی هنرمندان سینما در سکوت خبری برگزار گردید. حتی در سایت رسمی گالری آریانا هم خبر یا تصویری از برگزاری نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی ذکر نشده است!
تهمینه میلانی که جامعه تجسمی کشور هنوز نسبت به ابهامات مطرح شده درباره نمایش آثار کپی در نمایشگاه قبلی اش پاسخ درخوری دریافت نکرده است، در اقدامی عجیب نمایشگاه انفرادی نقاشی خود با عنوان «آن دیگری» را بار دیگر برپا کرده است.
او در صفحه اینستاگرام خود که حکم سایت اطلاع رسانی فعالیت هایش را پیدا کرده، پست هایی درباره نمایشگاهش و اینکه این نمایشگاه افتتاحیه خصوصی داشته، منتشر نموده است. میلانی نوشته است: «نمایشگاه «آن دیگری» دومین نمایشگاه نقاشی من است. نخستین نمایشگاه من، هفت ماه پیش، روز دوم قربانی یک توطئه از پیش طراحی شده توسط عده ای انسان بی اخلاق شد. آنها تلاش کردند تصویری از من بسازند که من نبودم؛ بلکه ضمیر نازیبای خود آنها بود. به جای کینه ورزی به پا خاستم و احساسات متلاطم درونم را با رنگ، بر روی بوم کشیدم. من حرف دارم خیلی هم حرف دارم و از آنجائیکه فیلمسازی را برای من و خیلی از همکارانم دشوار کرده اند، بر آن شدم تا با هنر نقاشی، حرف هایم را بزنم. شغل اصلی من فیلمسازی و معماری است و نقاشی را چند سالی است که به صورت خودآموخته شروع کرده ام.»
میلانی به صورت تلویحی در همین متن به افترا کپی برداری از آثار نقاشان مطرح اینگونه پاسخ داده است؛ «در این راه، از همه چیز و همه کس الهام می گیرم. عکاسان، نقاشان نامی و یا کمتر شناخته شده جهان، سمبل و نمادهای ایران باستان، تجارب زیسته و قصه آدم های پیرامونم. آنها با عبور از جهان بینی و سلیقه فردی من، فرم و محتوای جدیدی می یابند. نقاشی های من سبک مشخصی ندارند و شاید سال ها طول بکشد تا با راهنمایی اساتید و نقد کارشناسی به زبان ویژه خودم دست یابم. سبک، بافت و تکنیک هر نقاشی را بسته به مبحث یا داستانی که مرا می آشوبد یا به وجد می آورد، بر می گزینم. اما چیزی که این ۴۰ تابلو را در کنار هم می نشاند و به آنها وحدت می بخشد قصه گویی آنها درباره نیمه دیگر جامعه است. «زن»؛ زن معاصر ایران و زنان گمشده یا ناپیدا در تاریخ کهن ایران زمین. تهمینه میلانی اردیبهشت ۱۳۹۸» پوستر اصلی نمایشگاه «آن دیگری» که اصالت آن موردابهام قرار گرفته است
با وجود این توضیحات اما پرونده نمایشگاه قبلی این سینماگر هنوز برای هنرمندان و فعالان حوزه تجسمی مفتوح است. نمایشگاهی که از همان آغاز هم اعتراضاتی را برانگیخت. مانند چند هنرمند جوانی که همان زمان مقابل ورودی گالری ایوان (محل برگزاری نمایشگاه میلانی) برخی از کارهای هنری استادان شاخص تجسمی (از جمله محسن وزیری مقدم و بهمن محصص) را در دست گرفتند و از مردم سوال کردند آیا هنرمندان خالق این آثار را می شناسند یا خیر و قصدشان از این حرکت اعتراضی نمایش هنر واقعی به مردم بود چونکه معتقد بودند که مردم باید به تماشای هنر واقعی بروند!
لیلی گلستان که یکی از اعضای انجمن صنفی گالری داران تهران است و به واسطه خانواده اش با سینما هم پیوند دارد، زمان برگزاری نمایشگاه اول تهمینه میلانی در مورد این نمایشگاه و خطاب به میلانی نوشت: «اتفاقی که افتاده یعنی نمایشگاه پرحاشیه تهمینه میلانی با آمدن چند دانشجوی هنر در روز افتتاح و اعتراض آنها و افشا شدن کپی بودن آثار در نمایشگاه و همه و همه، ماجرایی ناخوشایند در حیطه هنرهای تجسمی ما بود. هیچگاه معتقد و موافق با این حرف که چرا آدم های معروف وارد حیطه دیگری از هنر می شوند و به خودشان اجازه می دهند نقاشی کنند یا کتاب بنویسند یا عکاس شوند یا از سینما به تئاتر بروند، نبوده ام و فکر می کنم این یک طرز فکر کاملاً دیکتاتوری و مستبدانه است. بعنوان خواهر بزرگ تری که همیشه دوستتان داشته، می گویم که اگر شما هم از مردم معذرت می خواستید و می گفتید اشتباه کردم، مطمئن باشید که هم کار درستی کرده بودید و هم شأن هنرمند بودن، فعال مدنی بودن، فمینیست بودن، الگوی زنان معترض و آزاده بودن و تمام فعالیت های هنری و مدنی تان به این اندازه زیر سوال نمی رفت که بدجوری زیر سوال رفته. واکنش هایتان، واکنش های یک دختربچه بی منطق لجباز بود که بدجوری من را به حیرت انداخت و از این حیرت بسیار بسیار متأسف هستم.»
در همین زمینه غلامعلی طاهری استاد دانشگاه و هنرمند نقاش باسابقه هم به برگزاری این نمایشگاه نقاشی و عرضه آثار کپی در آن واکنش نشان داد و یادداشتی در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد که در آن تصریح کرد که توجه و دقت گالری داران و مدیران هنری نسبت به آنچه که تحت عنوان آثار هنری عرضه می شود، بیشتر از پیش افزایش یابد و این گونه اتفاقات را به عملکرد ضعیف مسئولان هنری در ساماندهی و ایجاد ساز و کار مناسب برای نظارت بر روند کارشناسی و نمایش آثار هنری و رویکرد اقتصادمحور آنها به جای نگاه فرهنگی و هنری مرتبط دانست. متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
برگزاری نمایشگاه های هنری از جانب هنرمندان شاخه های مختلف هنری تازگی ندارد و بارها این گونه نمایشگاه ها را شاهد بودیم که همچون آنها می توان به نمایشگاه عکس هدیه تهرانی و رضا کیانیان اشاره نمود اما اتفاقی که از جانب جامعه و هنرمندان تجسمی در برگزاری نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی مورد عتاب قرار گرفت، کپی بودن این آثار، بالا بودن قیمت آنها و البته عملکرد غیرمنطقی تهمینه میلانی در ارتباط با این نمایشگاه ها بوده است. چونکه هنوز پرونده نمایشگاه نقاشی قبلی میلانی در فضای هنرهای تجسمی کشور مفتوح است و این هنرمند به جای اینکه صبر پیشه کند و این آثار را به مرور به قضاوت کارشناسان و اهل فن بگذارد، نمایشگاهی جدید ترتیب داده و علاوه بر آثار جدید، از آثار نمایشگاه قبلی اش هم در این نمایشگاه بهره گرفته است.
به خصوص که دور از انتظار هم نبود این اقدام وی در اذهان «دهن کجی» تلقی شود و حاشیه های موجود پیرامون او برای ادامه حضور در عرصه تجسمی را دوچندان کند. اینگونه رفتار یک هنرمند فیلمساز در جامعه، جز اشاعه حس بی اعتمادی مردم نسبت به فضای تجسمی و به حراج گذاشتن اعتبار هنرمندان این عرصه نتیجه ای در بر نخواهد داشت.
نکته جالب تر اینکه برگزاری این نمایشگاه بازهم زمینه ساز طرح شبهاتی درباره اصالت بعضی از آثار به خصوص تابلو اصلی به کار گرفته شده بر روی پوستر نمایشگاه شده است و هنوز شاهد توضیحی در این زمینه از جانب میلانی نبوده ایم.
سکوت مسئولان وزارت ارشاد که پیرو حاشیه های سال قبل وعده پیگیری و تجدیدنظر در فرایند برگزاری نمایشگاه هایی از این دست را داده بودند هم در نوع خود قابل توجه است.
